Bir süredir kulak çınlamasından muzdaribim, çaresi yok dediler. “Çınlamayı nasıl yendim” başlıklı bir videoyu pürdikkat izledim. “En son bir doktora gittim, ona müteşekkirim…” diyor derttaşım. “Çınlama gene var ama doktorum sayesinde artık fazla takmıyorum…” Anladım ki dert varsa çaresi de vardır.
Bir ara kredi ihtiyacı hâsıl oldu. Kredinin faizsiz olanı makbuldür. Faizsiz bankacılık diye bir hizmet var. Nasıl oluyor diye sorduk. “Diyelim ki alacağınız ev 1.000 lira. Biz onu bin liraya satın alıp size 2.000 liraya satıyoruz…” Faizli krediyle aynı hesaba geliyor ama aynı şey değil, işte. Günahı aradan çıkarıyorlar ki dâhiyane… Çaresizlere çare üretenler çok yaşasın!..
İnsanlar deva arıyor. Çörek otu her derdin dermanı. Aktarlarda her şeyin çaresi var. “Bel, sırt, diz, eklem ağrılarına garantili çözüm 100 lira. Kendini şifacı olarak tanıtan Hongchi, tokatlama yoluyla vücuttaki zehirleri atıyormuş. Müthiş bir yöntem ama bir ara aksilik oluyor. Şamarı nasıl vurmuşsa artık, bir kadının ruhu bedeninden ayrılıyor… Kendi derdine kendi aklıyla tedavi uygulayan da var. Adıyaman’da midesini temizlemek isteyen Şevket -koca adam- acile kaldırılmasaydı belki de tıbbî bir buluş yapmış olacaktı. İki üç bardak sıvı sabun içmiş, içini temizlemek için…
Dertlere birkaç lakırtı ile deva bulan bilge insanlara da hayranlık duyarım.
Budist Usta Koanzen bir ırmağın kıyısındadır. Bir köylü çıkagelir, derdine derman ister:
“Efendim, çok mutsuzum. Bu yıl tarlamdan hiç ürün alamadım, çocuklarım asi, beni asla dinlemiyorlar, üstelik karım da sadakatsiz...”
Koanzen gözlerini kısıp ırmakta yüzen balığa, sonra başını kaldırıp göklerde süzülen kartala bakar, hikmetini yumurtlar:
“Alabalık suda kıvrıla kıvrıla gider, kartal ise daima yükseklerde uçar…”
Köylü birkaç saniye düşünür, yüzüne bir sevinç yayılır. “Sağ ol Usta Koanzen! Bana yeni bir bakış açısı kazandırdın…” der, ağzı kulaklarında geri döner…
Hayat bir sorunlar yığını. Kimini çözersin, kimi kendiliğinden çözülür. Merkep ya açlığa alışır ya ölür gider, sorun ortadan kalkar. Bendeniz emekli maaşımla barışırım mesela. Çünkü düşünürüm: Şunun şurasında bu zavallı maaşı kaç defa daha alacağım ki?..
