Trabzonspor kötü oynadı, pozisyona dahi giremedi. Ama dünkü Fenerbahçe karşısında kim olsa durum farklı olmazdı. Fenerbahçe’nin hem taraftar hem takım olarak bu yıl hiç görmediğimiz kadar hırslı ve motive olmasının temel nedeni bence geçen yılın son maçıdır.
Fener seyircisi bu yıl ilk defa bir maçta Şükrü Saraçoğlu’nu doldurdu. İlk defa takımını böylesine destekledi. Geçen hafta Antalya karşısında galip gelmesine rağmen dökülen Fenerli futbolcuları ilk defa bu kadar motive gördük.
Bu anormal motivasyonun bu yılla ilgisi olamaz, Fenerbahçe geçen yıl şampiyonluğu elinden alan Trabzonspor’a duyduğu öfke ile motive oldu. Trabzonspor’un formsuzluğu da Fener’in ekmeğine yağ sürdü.
Biz bu maçı 16 Mayıs 2010’da kaybetmişiz. Fenerbahçeliler de aslında bu maçtan sonra derin bir ah çekip “bu hırs, bu motivasyon geçen yılki şampiyonluk maçında neredeydi” demiştir.
Trabzonspor için bu maç asla bir dönüm maçı değildir. Fenerbahçe camiası maç öncesi yarattığı ortamla kendisi için bir dönüm maçı olan müsabakanın Trabzonspor için de bir dönüm maçı olduğuna Trabzonspor camiasını inandırmayı başardı. Gereksiz korku ve panik Trabzonspor’un mağlubiyetini hazırladı.
Şimdi ne olacak. Fenerbahçe bu hırs ve motivasyon ile lige devam eder mi? Göreceğiz.
Bu mağlubiyet kadar beni rahatsız eden maç öncesi Şenol Güneş’in Trabzonspor’a ve kendisine pervasızca saldıran Aykut Kocaman’ın ayağına kadar gitmesi idi.
İstanbul medyası ilk yarı boyunca Şenol Güneş’i yere göğe sığdıramadı. Türk Milli Takımı’nı Dünya üçüncüsü yaparken bile kendisini beğendiremediği İstanbul medyası ne olmuştu da Güneş’i bu denli övmeye başlamıştı.
Devre arası jetonları düştü, birden bire asıllarına döndüler. Aykut Kocaman’ın başlattığı saldırılar dalga dalga yayıldı. Uğur Dündar bile Şenol Güneş’e saldırdı. Bunun nedeni Trabzonspor’un şampiyon olacağına yeni yeni inanmaya başlamış olmalarıdır.
Şenol Güneş ise İstanbul medyasından övgü almayı çok sevdi. Bu nedenle de misafir olduğu sahada Aykut Kocaman’ın ayağına kadar gitti.
Şenol Hocam çaban boşuna. Seni öven İstanbul tayfasının asıl amacı İstanbul’a hizmettir. Sen şampiyonluk yarışından uzaklaşmadıkça da görevleri bitmez. Sen de Aykut’un ayağına gittiğinle kalırsın.
Şenol Güneş'in maç sonu konuşmaları da zaten dağılmış olan futbolcularını toparlamaya yönelik değil, Türk futboluna mesaj vermek adına konuşmalardı. Gene futbolcularını eleştirdi, hakemi övdü.
Şenol Hocam Türk futbolunu düzeltmeye kendini adamış gibi. Bu yönüne de saygı duyuyoruz. Ama biz kendisinden Trabzonspor’u toparlamasını bekliyoruz.
Aynı şekilde mağlubiyet kadar acı olan Trabzon'a gelince yoluna kırmızı halılar döşenen Aziz Yıldırım, Sadri Şener'in yüzüne dahi bakmamasıdır.
Trabzonspor bir krizin içine çekilmeye çalışılmış ve maalesef başarılı olunmuştur. Transfer dönemi de boşa harcanmıştır.
Trabzonspor için yine söylüyorum asıl dönüm maçları Antalya, Sivas ve Manisa maçlarıdır. En kritik maç da bu dönemin ilk maçı olan Antalyaspor maçıdır.
Her şeye rağmen yeniden dirilişin adı Antalyaspor maçıdır.
