Emektar futbolcu Faruk, “Moshoeu iyi arkadaşımdı, kendisini çok severdim…” diye anlatıyor. “Kazandığımız maçtan sonra biz deliler gibi sevinirdik, Moshoeu önemli bir şey olmamış gibi davranırdı. Kaybettiğimiz maçtan sonra bizim dünyamız kararırdı, Moshoeu’de hiçbir değişiklik olmazdı. Sen niye böylesin, diye sordum bir gün. ‘Ben profesyonelim, siz amatörsünüz’ dedi...” Moshoeu’nin açıklaması makul. Ama dünya yansa umurunda olmayanların profesyonelliğini de anlayamıyorum.
Yılmaz Hoca kötü giden bir maça oyuncu sokmak istiyor, koltuğunda yayılmış genç adam hiç istifini bozmuyor. "Rica ediyorum, gir. Bu maçta sana ihtiyacımız var dedim. Ayağım sakat dedi. Yalan..." Adam profesyonel. Parası yatmadığı için girmiyor.
Profesyonelin tanımında maddi kazanç var. Ama temel ölçütümüz para mıdır? İşini en iyi biçimde yapmayı ilk sıraya koyan kişi de profesyonel olamaz mı?
"Hocam, Kuran çarpsın ki penaltıydı..." diye hakemi kandırmaya çalışan ünlü topçu, takımı maçı 2-0 kazandıktan sonra, "Yaptığımdan utandım." dedi. Profesyonellik bu iki davranışın neresinde?
Çook ünlü bir aktrisimizi geçenlerde reklam filminde gördüm. Öyle iştahlı konuşuyordu ki her derde deva bir ilaç tanıtıyor sandım. Öve öve bitiremediği nesne, bulaşık deterjanı.
Tüm reklam tekliflerini geri çeviren Tarık Akan, "Tanıttığım ürün kötü çıkarsa ben halkımın yüzüne nasıl bakarım?" demişti. O dönemin birçok ünlüsünün reklamlarında oynadığı banker battı. Ünlü zatların, reklamlarında boy gösterdiği inşaat firmaları battı. Hepsi de pekâlâ halkın yüzüne bakabildi. Profesyonelliğin doğası gereği…
“Profesyonel”in öznel tanımlarında “sorumlu, ahlaklı, yetkin, güvenilir” gibi bir dizi sıfat var. Bunlara eklemeler yapabiliriz. Duygudan ve duygudaşlıktan uzak profesyonel, bir makine gibi soğuk ve ruhsuz, GDO'lu fasulye gibi zararlı olur.
Yılmaz Hoca bir gün saha kenarında futbolcusunu şamarladı. "Niye dövdün hocam?" diye sordular kendisine. "Sarı kart görme dedim, gördü. Kırmızı kart görme dedim, onu da gördü." diye savundu kendini. Profesyonellerin de hararetli duyguları olmalı. Hocam gibi abartmadan sergilemek koşuluyla…
