Geçen hafta sonu Rizespor ile Trabzonspor arasında oynanan maça Trabzon'dan taraftarın gidememesi çok canımı sıktı.
İki adımlık yakınlıktaki komşu ille maç oynuyorsunuz, taraftar yasağı var!
Akıl işi değil.
Sanki savaş halindeyiz.
Sanki düşman topraklarındayız.
Dünyanın her yerinde barış istiyoruz, kan akmasın, kardeş olalım diyoruz ama kendi coğrafyamızda birbirimize bileniyoruz.
Güler misin, ağlar mısın?

Garip bir durum.
Peki neyi paylaşamıyoruz, derdimiz nedir?
Artvin'den Ordu'ya, Trabzon'dan Samsun'a hepimiz aynı tavanın balıkları değil miyiz?
Bir maç bizi birbirimize düşman edip aynı statta birlikte maç izleyemiyorsak, konuşacak bir şey kalmıyor zaten!
Aynı coğrafyanın şımarık, yaramaz, hırçın çocukları olmuşuz.
Birbirimize horozlanıp racon kesiyoruz.
Yahu herkes aklını başına alsın Allah aşkına!
Biz aynı denizden balık tutup, aynı bahçeden çay-fındık toplayıp, aynı derede yüzüp, aynı demlikten çay içiyoruz.
Kim bunun aksini savunup Karadeniz’de suyu bulandırmaya, komşu iller arasında fitne fesat ateşi yakmaya çalışıyorsa bilin ki onlar en büyük hain ve ahlaksız insanlardır.
Umarım bu yasak son olur ve Karadeniz illeri arasında tribün yasağı gibi saçma ve çağ dışı bir uygulama bir daha yaşanmaz.
Ülkemizin hiçbir yerinde bu uygulama bir çözüm olarak görülmemeli.
Spor, sanat, kültür, turizm, ekonomi… Yaşamın her alanında birbirimize ihtiyacımız var.
Bu birlikteliğe zeval vermeyelim; omuz omuza, kol kola kenetlenelim.