21 ilde emekli, dul ve yetim aylığı alanların sayısı aktif çalışanların sayısını aştı.
Bu iller arasında Trabzon, Rize, Artvin, Giresun ve Ordu da var.

Yanlış okumadınız; emekli, dul ve yetim aylığı alanların sayısı aktif çalışanların neredeyse iki katı.
“Eyvah eyvah” bu yüzden diyorum.

Sadece Artvin’de Ağustos 2025 tablosuna baktım:
Sosyal Güvenlik kapsamında aktif çalışanların kişi sayısı 44 bin 800.
Sosyal Güvenlik kapsamında dul ve yetim aylığı ile normal emekli sayısı ise toplamda 106 bin 899.
Aktif çalışanlar 42 bin 856, emekli olanlar ise 106 bin 899.

Allah aşkına Artvin’in nüfusu ne kadar ki!
Artvin, km²’ye düşen 24 kişi ile nüfus yoğunluğu bakımından 81 il arasında 75. sırada.
SGK da olmazsa Artvin yandı demek!

Çok ciddi bir çelişki var.
Bir ili neredeyse SGK ayakta tutuyor.
21 ildeki tablo böyle giderse çok kısa sürede yarın öbür gün 50’yi geçer.

Yatırım ve istihdam politikalarının yeniden gözden geçirilmesi gerekiyor.
Sağlıklı bir planlama şart.
EYT meselesinde hükümet büyük bir hata yaptı.
Başında koyulan kararlı duruş ve doğru kararlar, oy uğruna talan oldu.
Geri adım atılmamalıydı.

Bakın, bugün 65 yaş üzeri 9 milyon 113 bin kişi yaşıyor.
Yani toplam nüfusun yüzde 11’i 65 yaş üzerinde.
Türkiye’de en az 1 milyon 94 bin yaşlı çalışıyor.
SGK’ya göre ise 2 milyon 100 bin emekli çalışmaya devam ediyor.

Türkiye nüfusu içinde emekli ve hak sahiplerinin oranı yüzde 15,4.
2023’te ise EYT düzenlemesiyle artan emekli sayısı sebebiyle emekli ve hak sahiplerinin Türkiye nüfusundaki oranı yüzde 17,8’e yükseldi.
2024 sonu itibarıyla Türkiye nüfusu 85,7 milyon kişi iken, emekli ve hak sahibi sayısı 15,9 milyon oldu.

Bu rakamlar ürkütücü.
Köylerde üretim yok.
Köylerden şehre büyük bir göç var.
Tarımdan vazgeçtik.
Hayvancılıkta ise geldiğimiz durum ortada.
Herkes emeksiz, zahmetsiz, kısa yoldan kazanma ve yaşama derdinde.

Her ile bir üniversite açmayı marifet sayıyoruz.
Bugün itibarıyla 6 milyon 922 bin üniversite öğrencisi var.
Bu, korkunç bir rakam.
Meslek liseleri işlevini kaybetmiş.
Organize sanayilerde çalışacak eleman yok.

Bu ne yaman çelişki, anlaşılır gibi değil.
Akıl almaz bir şekilde tüketen toplum olduk.

Emeklilik elbet bir hak; sonuna kadar da bu hakkın karşılığı verilmeli.
Emeklilerimiz en sağlıklı, en güzel, en refah ortamda yaşamalı.
Ama içinde olduğumuz koşullarda ülkenin gerçeklerini de görmezden gelemeyiz.

Herkes “devlet bana baksın, aş iş ekmek versin, derdimi çözsün” diyor ve bekliyor.
Toplum tembelliği meşru sayar hale geldi.
Kafası kızan sallıyor, kızıyor, isyan ediyor.

İyi de, ben de diyorum ki: Ülkenin geleceği ne olacak?
İktidar ve muhalefet bu konuda bir sorgulama yapsın.
Gidişat vahim ötesi.
Hepimizin aklını başına alması gerek.