Trabzonspor ile Galatasaray arasın da oynanan Ziraat Türkiye kupası finalini yerinde izlemek için Çarşamba günü Gaziantep'teydik. Sonuç bizim açımızdan hüsran olsa da 2 günlük Gaziantep tatili az da olsa bu güzel şehrimizi tanımama vesile oldu.
Salı günü gece yarısına yakın Trabzon dan 6 kişiden oluşan arkadaş grubumuz ile özel otomobille yola çıktık. Yaklaşık 10 saat süren yolculuğumuz da sabah 9 gibi Gaziantep’e vardık. Kalacağımız otele yerleştikten sonra maç saatine kadar Gaziantep caddelerin de gezmeye başladık. Öncelikle bir kahvaltı yapalım dedik. Kahvaltı için adını daha önce de sık duyduğumuz Gaziantep Büyükşehir Belediyesine ait peynirci müzesini gittik, oldukça güzel olan restorant da rezervasyonsuz müşteri kabul edilmiyor, bunu ilk girişte öğrendik. Gaziantep’in bir gastronomi şehri olduğu biliyordum ama bunu ilk kez canlı olarak da görmüş oldum, yemek konusuna daha yeni başlıyorduk.
Kahvaltı, 28 çeşit kahvaltılığın yanı sıra , 10 çeşit sıcak yiyecek menüsün den oluşuyordu. Oldukça zengin olan kahvaltı menüsü ile karşılaşınca ilk sorumuz bu kadar çok yiyecekten arta kalanlar ne olduğunu sormak oldu. Aldığımız cevap ise kesinlikle çöpe gidiyor değildi, artan yiyecekler Gaziantep Büyükşehir belediyesine ait hayvanat bahçesindeki hayvanlara veriliyormuş.
Daha sonra Gaziantep’in meşhur bakırcılar çarşını gezdik, maç günü olması dolayısı ile çarşının içi iğne atsan yere düşmeyecek gibiydi. Bakıcılar çarşısın da sadece bakırdan yapılan ürünler yapılmıyor. Yöresel ürünler, yiyecekler, giyim eşyaları ve bir çok şey.
Şehrin caddeleri adeta bordo-mavi ve sarı-kırmızıya boyanmıştı. Ama caddelerde Trabzonspor taraftarı daha yoğunluktaydı. Her hangi bir taşkınlığa rastlamadım. Hatta bir ara Gaziantep Büyükşehir Belediye başkanı Fatma Şahin sokak da her iki takım taraftarı ile bir araya geldi.güzel görüntüler ortaya çıktı.
Maç’a bir iki saat kala arkadaşlar ile yemek yemek için restorantlara gittiğimiz de hepsinin hınca hınç dolu olduğunu görünce bir tostçu ya gittik. Gerçekten tek kelime ile mükemmeldi.
Daha sonra stadyuma geçtik, Gaziantep Büyükşehir Belediye stadyumu şehir merkezi dışın da, basın girişinden stadyuma girip basın tribün de gördüğüm ilk şey ile adeta şok yaşadım. Hemen hemen tüm gazeteciler ellerinde ıslak kuru mendiller ile oturacakları masa ve sandalyeleri siliyorlardı. Çünkü büyük finalin oynanacağı stadyum da basın tribünün temizliği yapılmamıştı. Bu büyük bir eksiklik olarak hafızalarımıza kazındı.
Başta da belirttiğim gibi maç bizim açımız dan hüsranla sonuçlandı. Gereken yorumlar yapıldı ama bende bir kaç gözlemimi yazayım, Trabzonspor da futbolcu grubu ile teknik direktör Fatih Tekke arasında düşünce ve düşünceleri uygulama açısın dan tam anlamı ile terslik var. Neden derseniz Fatih hoca maç öncesi yaptığı mücadele edeceğiz, Trabzon inadı sahaya yansıtacağız söylemlerinin, futbolcular tam tersini uyguladı. Ben sahada böyle silik bir Trabzonspor oyuncu grubu ilk defa izledim. Sanki Trabzon spor şampiyon olmuş kupaya ihtiyacı yok gibi oynarken , tam tersi şampiyon olmuş Galatasaray’ın kupaya daha çok ihtiyacı var gibi bir oyun ortaya koydu ve maç öncesi favori gösterilen takım kazandı. Maç bitmeden boynu bükük bir şekilde stadyum dan ayrılıp otele geri döndüm.
Ertesi gün Gaziantep de kısa süreli alışveriş yaptık, ardından öğlen yemeğimizi yedik, yemek de ilk defa yeni dünya (muşmula) meyvesin den yapılan kebabı görmüş oldum. Daha sonra Trabzon’a doğru yola çıktık. Şunu söylemeliyim ki Gaziantep mutfağına alışmak için biraz zaman gerekiyor. Bu arada Gaziantep Büyükşehir belediyesinin şehrin temizliği konusun da biraz daha hassasiyet göstermesi gerekiyor. Şehrin, göz önün deki yerleri temizlik açısın dan iyi bir düzey de ama ya göze batmayan yerler ise temizliğe hasret diye bilirim.
Sonuç da gidişte ve dönüşte oldukça güzel zevkli geçen bir yolculuk sonrası gece yarısı Trabzon’a geldik.
Bu tür büyük finaller oynandığı şehrin ekonomisine önemli bir katkı sağladığını da söylemeden geçmemek lazım. Gaziantep de buna canlı olarak şahit oldum.
