Trabzonspor’un genelde olmayan şansının da, bugün üvey kardeşi gibi yanında olduğunu söylersek ayıp etmiş olmayız sanırım.

Genelde ilk yarıda kaçak yolcular gibi, kaçırarak oynayan ev sahibinde ard arda iki gol kaçtı ki evlere şenlik. Önce Djaniny, sonrasında Ekuban. Biri atsa 2-0 olacak. Belki de arkamıza yaslanacaktık. Fakat biz değil uzun bir süre Trabzonspor arkasına yaslandı.

Fatih Karagümrük A.Ş takımında, Fatih’in eline çarpan topla piyango gibi gelen penaltı, ev sahibine bir nefes aldırdıysa da, ardından kaçak yolcuların kaçırdığı goller! 32 yaşındaki İtalyan teknik direktör Francesco Farioli’yi, öyle bir umutlandırdı ki, sahanın kenarında bordo mavililerin yürüyerek oynayan orta sahansından daha çok koştu ama siz ekran başındakiler bunu göremediniz. Farioli, takımın 12. adamı gibiydi.

*****

Penaltıdan gelen gol bir tarafa, İstanbul’un bu semt takımının birazda olsa hakkını verelim. Oyunun ikinci yarısında özellikle Trabzon defansını sahasında hapsettikleri 50 ile 60. dakikalar arasındaki 10 dakika içerisinde, konuk ekipten Mevlüt, Salibu ve Ndao’nun yüzde yüzlük gol pozisyonlarını altı pasın, hatta kalenin tam içinde çelen Uğurcan, bu 90 dakikaya ıslak imzasını attı. Hadi bakalım, tek maç değerlendirmeleriyle Uğurcan’a sallayanlar yine sallasın!

Bu arada Karagümrük’ün kaçırdığı bu üç golden ikisinde, son hata sağ bek Serkan’ın. Serkan kardeşim bu kaçan 3 goldeki pozisyonlarını ekrandan izlesin, ikisinde bana hak verecektir. Ya o goller olsaydı. Yandı yünüm keten helva!

Ama o da bu hatalarını izleyecek. Tecrübesine tecrübe katacak. Çünkü; bu takımın ondan beklentisi var. Daha iyi olacaktır umudum çok yüksek. Ayrıca yeniden kendine gelmeye ve toparlanmaya başlayan Berat'ı da es geçmeyelim.

Muzaffer Cem, Alparslan’ın sakat, Koray, Enzo Roco, Balkovec ve Sobiech’in covidli olduğu için bulunmadığı Karagümrük takım kadrosunda, sahadaki 19 yaşındaki Efe Tatlı’ya çok kısa bir parantez açarsak, gelecekte daha iyi işler yapacak gibi, şimdiden söyleyeyim. Yazın bir kenara.

*****

Bordo mavili ekipte bu maç öncesinde, Bakasetas’ın cezalı, 125 bin lira ceza kesilen A.Parmak’ın kadro dışı, Trodesen ve Yunus’un sakatlıklarının devam ettiğini gördük.
Her iki cephede artık bu maç için hakem üzerinden sızlanma edebiyatı yapmaz sanırım. Sadece orta hakem Ali Şansalan’ın pozisyonları uzak seyrettiğini, daha yakın olması gerektiğini bu yazıya not düşebilirim. Yanlışlar ve doğrular sadece kalende gol olduğu zaman dile getirilmez, getirilmemeli.

İki takımında 4’er oyuncu değiştiği bu 90 dakikada, ev sahibi adına Edgar Le, Djaniny,Yusuf ve Nwakaeme süre içerisinde yerlerini Hosseini, Flavio, Safa ve A.Ömür’e devretmesinde, oyunda kaldıkları süreye bakarak, İranlı Hosseini öne çıktı diyebilirim.

Tarihinde yeni bir rekora imza atarak son 15 deplasman maçında mağlubiyet yüzü görmeyen Trabzonspor, bırakın deplasmanı bi kenara, kendi sahasında kaybettiği 6 maçı kazansaydı şimdi 81 puanla liderdi. Futbol maalesef bu. Her üç ihtimalinde her takım için geçerli olduğunun kanıtıdır işte şu anki tablo.

*****

Çoğu teknik direktöre nasip olmayan bir Trabzonspor’un, önceki son iki dönem transfer bonkörlüğünden takım bu duruma gelebildiyse, buna şükür etmek lazım. Eldeki kadro ile ligde 4. sırada olmak, önümüzdeki sezon ‘iddialıyım’ demektir. Yeter ki, MHK Trabzonspor’un maçlarına masa altından el atmasın, çomak sokmasın. Hakemlerini rahat ve özgür bıraksın.