Bizim ülkemizde artık ne yazık ki gelenek haline geldi.

Anneler günü gelmeden annelerimizi babalar günü gelmeden de babalarımızı hatırlamaz olduk.

Bu her şey için aynı.

Aynı şey öğretmenlerimiz içinde geçerli.

24 Kasım öğretmenler günü gelmeden “öğretmen” kelimesi havada kalıyor.

Oysa toplumun en önemli mihenk taşı olan öğretmenlerimiz bizim için her gün kıymetli ve değerli olmalı.

Her gün 24 Kasım öğretmenler günü kadar anlamlı ve coşkulu olmalı.

Bu toplumun eğitim değerleri sekteye uğradığında, öğretmeni kıymet bulmadığında anlayın ki yozlaşma,toplumsal sıkıntılar baş gösterir.

Peki öğretmenlerin sorunları noktasında ne kadar duyarlıyız ne kadar samimiyiz.

Bu soruya daha çok yeni acı bir olaydan yola çıkarak cevap arayalım.

Osmaniye'nin Kadirli İlçesi'nde 55 yaşındaki öğretmen Mehmet Gençoğlu, çamlık alanda kendini ağaca asarak intihar etti.

 Gençoğlu'nun borçları nedeniyle intihar ettiği öne sürüldü.

Öğretmenlerimizi intihara sürükleyen nedenlerin başında ekonomik sorunlar geliyor.

 Eğitim-İş Sendika sının öğretmenlerin ekonomik yaşamı üzerine yapmış olduğu araştırması bu durumu gözler önüne seriyor.

Trabzon’un da arasında olduğu 50 ilde yapılan araştırmalar ışığında öğretmenlerin yaşadığı sorunlar vahim noktasında.

 22 binin üzerinde öğretmenin maaşında haciz var.

Bu öğretmenlerin hepsi  icralık...                          

Bir ilimizde İl Milli Eğitim Müdürü ve Valilik, öğretim yılı ortasında öğretmen emekliliğine yeşil ışık yakmış.,

Ama bir şartla, "Öğretmen bankaya, sağa sola borcu olduğunu ve icralık olduğunu kanıtlarsa".

Karar iyi niyetle, borçlu öğretmenleri rezil olmaktan kurtarmak için alınmış.
Öğretmen emekli olacak.

Emeklilik tazminatını alacak ve borcunu ödeyip kurtulacak.

Yoksa öğretmenin evine barkına, maaşına haciz gelecek.

Milli Eğitim Müdürü, sırf bu nedenle "Borcu olan emekli olsun bari" demiş.

Tablo vahim. Vahimden de öte, rezalet.

Borçla uğraşan, icralık olan, kredi kartını ödeyemez hale gelen öğretmenlerden ne bekleyebiliriz ki...