Karadeniz Bölgesinde yaşayan insanların doğaya, ormanlara ve derelere olan hassasiyetini bilen çok iyi bilir
Bölge insanı ne sudan ne yeşilden ne de topraklarından asla vazgeçmez.
Canı pahasına da olsa mücadelesini sonuna kadar sürdürür.
Artvin’de 1995 yılından bu yana verilen mücadele bunun en güzel örneğidir
Şehrin adeta nefes alacağı tek yer olan Kafkasör Festival alanındaki ormanlık alanı madencilerin yok etmesine izin vermeyen Artvin halkı mücadelesini sonuna kadar sürdürmekte kararlı
O insanların tepkilerine, isyanına ve direnişine tanıklık edenler, gidip bölgeyi yerinde görenler siyasi görüşü ne olursa olsun “evet haklısınız yanınızdayız” diyerek geri dönüyorlar
Çünkü aklı-başında hiçbir insan göz-göre göre yeşilin ve doğanın katledilmesine izin vermez..
Geleceğimize bırakacağımız tek miras olan ağaçları-dereleri ve ormanları kendi elimizle yok etmenin tek adı vardır oda “ihanettir”
Kuşların ötmediği, derelerin akmadığı, ağaçların olmadığı, yeşil ormanları ve mavi denizin yok sayıldığı bir yaşamı hayal etmek bile korkunç
İşte onun için Karadeniz insanı 85 yaşındaki Havva anasıyla birlikte yollara düşmüş ve eylem başlatmıştır
Şehir hayatından bunaldığımız da, türküler ve horonla buluşma hasreti duyduğumuzda, doğal beslenmek ve nefes almak için tercih ettiğimiz tek mekân olan yaylaların korunması için verilen mücadeleye de bu anlamda saygı duymak gerek
Devlet yaylaların gerçek sahiplerine kulak vermek zorundadır..
Oranın kahrını onlar çekiyor, değerini onlar biliyor ve her şekilde sahip çıkıyorlar.
Elbette söz hakkı onların..
Dinleyeceğiz, kulak vereceğiz ve anlamaya çalışacağız..
Artvin’in Neşe ablası Rize’nin Havva ninesi toprak benim, ağaç benim, su benim, yeşil benim diyor ve buraları size teslim etmeyiz diyerek meydan okuyor
Kimse bu meydan okumanın ve isyanın altında art niyet aramasın.
Bu mücadelenin özünde doğa var, yaşam hakkı var..
Biraz onları dinler biraz onlara hak vermek için ön yargılarımızdan arınırsak ne kadar haklı oldukları ortaya çıkacaktır
Evinizin önünde değil bir ağaç bir gül koparılsa içiniz yanmaz mı?
Toprağınız elinizden alınsa suyunuz kesilse fırtınalar koparmaz mısınız?
Gökyüzüne bakın ve düşünün..
Doğaya-çevreye-geleceklerine sahip çıkmak için cop yiyen yerlerde sürüklenenlerin derdi ne diye bir kendinizi sorgulayın..
Artvin’de Rize’de Trabzon’da Giresun’da yaylalarına sahip çıkıp “yeşil yol projesine” karşı çıkanları o zaman belki daha iyi anlayacaksınız?
Son bir sözümde şu olsun.
Dünyanın en güzel yayla ve mesire sahası olan Uzungöl’ün 20 yıl önceki hali ile şimdiki haline internete girin iyi bakın..
Yol gelmeden hali ile yol geldikten sonra halini iyi inceleyin.
Yeşil Uzungöl nasıl betonlaşmış ve çarpık yapılaşmaya yenik düşmüş görün
