İddia ediyorum Başbakan, Ahmet Necdet Sezer"i mumla arıyor.
Sezer, Türk siyasetinin en geniş katılımla, uzlaşıyla seçtiği Türkiye"nin Cumhurbaşkanıydı. Bu özelliğine kişisel özellikleri ve anayasa hukukçuluğu da eklenince hükümetin birçok hata ve yanlış yapma riski Cumhurbaşkanı faktörü sebebiyle en aza indirgenmişti.
Nitekim AKP, Sezer"le çalışmasında her ne kadar uyumlu değil ise de devletin temel kurumlarıyla da kavgalı değildi. Bunun sonucunu da 22 Temmuz"da %47 ile sandıkta aldı.
Başbakan bürokratlara ara sıra kızıyordu ancak bu da çok önemli değildi.
Bugün Çankaya"da farklı bir Cumhurbaşkanı var.
Gül, Çankaya"ya çıkarken Başbakanı kelimenin tam anlamıyla ateşin içine atmıştır. Başbakan şimdi 22 Temmuz"a dönme fırsatı bulabilse yapmayacağı üç iş vardır. Bunlardan birincisi; Abdullah Gül"ün köşk adaylığını telaffuz dahi etmezdi.
İkincisi; Gül"ün adeta temsilcisi olan ve Türkiye hariç her denk gelenin borusunu öttüren Ali Babacan"ı asla Dışişleri Bakanı yapmazdı.
Üçüncüsü de; yine hakkında çok şey söylenen ve eminim AKPlilerin dahi bir türlü kabullenemediği Mehmet ŞİMŞEK"İ ekonomiden sorumlu Bakan yapmazdı.
Ancak çok geç değil.
Başbakan eski futbolcu, topa basıp başını kaldırmalı.
O zaman gerçeği görecektir. Zira Abdullah Gül"ün dayatmalarını hükümet sahiplenince Gül aradan sıyrılmış ihale hükümete kalmıştır.
Geri adım atsa seçmenine ne söyleyecek.
İleri gitse devleti daha fazla tahrip edecek.
Başbakan bu noktaya son derece bilinçli olarak taşındı ve kelimenin tam anlamıyla kuşatıldı ve sıkıştırıldı. Hem de kendi partisince.
Zira Başbakanın mücadeleci kimliği, şimdi kavgacıya dönüştü.
Türk siyasetinin en büyük tehlikesi kavgacı imajının yüklenilmesidir.
Başbakan şimdi kavgacı, Gül uzlaşmacı. Empoze edilen de bu. Oysa Başbakanın kavga ettiği konulara bakıldığında konuların asıl sahibinin kendisi olmadığını göreceksiniz.
Kasımpaşalı (delikanlı ) tavrının en muhtemel riski de bugünkü fotoğraftır.
Başbakan bu noktaya Sezer"den sonra geldiğini anlamaya başladı.
Bence Sezer"i mumla aramaya da çoktan başladı.
