25 milyon avroluk bir paket Trabzonspor’un ellerinin arasından kayıp gitti. Aslında ilk maçta alınan 2 -  1’lik yenilgi kayıp turun habercisi idi. Konuk ekip 2 -  1‘i korumayı becerdi. Bunda Trabzonsporlu ayak ve kafaların bir türlü hedefi bulamaması da etken oldu. Djanniy’nin maçın başında yakaladığı fırsat aslında golün habercisi gibi idi ama, sonu gelmedi. İlk yarı oyunca Cornelius ve Bardri’nin de fırsatları vardı ama, topu bir türlü konuk ekibin ağları ile kucaklaşmadılar. Kopenhag da ilk yarıda ikisi cılız, 3 fırsat yakaladı. Birinde rakip topa iyi vuramadı. İlk yarı Trabzonspor’un kontrolü altında geçti.

İkinci yarıda Abdullah Avcı aynı tertiple çıktı sahaya… Aslında değişen bir şey olmadı. Yine Trabzonspor iyi oynamaya çalıştı. Yine fırsatlar yakaladı. Dorukhan, Cornelius, Denswill ve sonlara doğru oyuna giren Bakasetas iki kez rakip kaleyi yokladı ama sonuç alınamadı. İkinci devrenin sonlarına doğru konuk ekibin bir komple atağını gördük o kadar…

Dün gece ayrıca mükemmel bir hakem triosu gördük. Son yıllarda böyle bir hakem yönetimi görmedim dersem doğru söylemiş olurum.

Sonuç olarak Trabzonspor Şampiyonlar Ligi’nin kapısından dönmüş oldu. Bundan sonra UEFA Avrupa Ligi’nde gruplarda mücadele edecek. Ekonomik kayıp büyük. Ancak şunu sürekli söylüyor ve yazıyoruz: Avrupa kupaları bir süreçtir. Öyle bam bum diye orada oynayamazsınız. Orada oynamak için oralara alışmış tecrübeli kadrolarınızın olması lazım…

Trabzonspor dün gece bana göre bu sezonun en iyi oyununu çıkardı. Üstelik çok önemli eksikleri de vardı. Buna rağmen bence taraftarını mahcup etmedi. Bu sonuçtan sonra karalar bağlamanın bir anlamı yok. Giden gitmiştir, şimdi UEFA maçları ve lige motive olmanın zamanıdır. Maçtan hemen sonra da ilk akla gelen Galatasaray maçı olmalıdır. Çünkü hayat devam ediyor.

Trabzonspor’un eksiklerin de katılımı ile daha iyi olacağına inanıyorum. Dün gece bana göre bunun sinyallerini verdi. Bunu söylerken takımın mükemmel oynadığını iddia etmiyorum. Eksikleri de vardı. Fakat bunlar artık lig ve UEFA kupasında telafi yoluna gitmek lazım.

Bu takım şampiyon olurken ve olduktan sonra da birçokları tarafından eleştirildi. Gerçekten topu kabak sananların dahi futbol uleması kesildiği bir ortamda hayatta kalmak gerçekten zor. Ne yapalım ki bu bizim toplumumuz. Okçular maçtan sonra sanırım atışa başlamıştırlar! Çünkü hiçbir katkı vermeden eleştirmek bizim genlerimizde var galiba… Bunun için okumuşu, okumamışı fark etmiyor. Bunu değiştirme imkanımız yok. Ama yine de biraz empati yapılırsa daha iyi olur diye düşünüyorum.

Bu nedenle Trabzonspor camiasına “canınız sağ olsun” diyorum. Şampiyonlar Ligi belki başka bahara…