Doksan dakikanın öncesinden değil sonrasından başlayalım. Sporun içerisinde tabii ki, dostluk ve kardeşlik var. Ancak, ligde onüç maçtır kazanamayan bir rakip karşısında kaybedilen iki puan sonrasında "kardeşçe bitti" demek, taraftarla dalga geçmektir.

Trabzonspor'un geçtiğimiz hafta Beşiktaş karşısındaki ilk yarı performansı hepimizin ağzına çalınan bir parmak balmış meğer. O maçta, Hoca'nın oyuncu tercihlerinin rakibe bir puan kazandırdığı noktasında tüm spor absını hemfikir olmuştu. Rize'deki 90 dakika sonrasında ise, spor basınının Trabzonspor'un ortaya koyduğu futbol için "Onur hariç, bir hiç" dediğini şimdiden duyar gibiyim.

YETER ARTIK!

Geçtiğimiz haftanın en kötüsü Florent Malouda, hafta içerisinde Çankaya Köşkü'ndeki Fransa Cumhurbaşkanı Hollande'nin, Sayın Abdullah Gül ile yaptığı görüşmedeki performansına binaen onbirdeki yerini aldı. Başka bir izahı olamaz.  Ya da "Başkan'ın yaptığı büyük transfer" etiketi halen geçerli akçe.  

Bir sıkıntı var ortada. Teknik adamlığını Trabzonspor A takımı için yeterli görmediğimiz Mustafa Hoca'nın adamlığına, emeğe ve formaya saygısını tek geçerim. Onun içindir ki, taraftarın hoşuna gitmeyen ve Trabzonspor'un genleri ile uyuşmayan beraberliği kazanç sayan, garantici futbol anlayışını bir şekilde kabullenebiliyorum. Hoca'nın futbol yapısı ve mantalitesi buna uygun. Bu saatten sonra değiştirmek zor geliyor.

Ancak, mevcut performansı ile hak etmediği halde on birde yer bulan, sahada kaldığı süre içerisinde tel tel dökülen isimlere tanınan ayrıcalığı, Mustafa Hoca'nın emek ve hakkaniyet kriterleri ile bağdaştıramıyorum. Hoca mı Başkan'a inat yapıyor, Hoca'nın yardımcısı mı Hoca'ya inat yapıyor anlayabilmiş değilim.

BUNDAN SONRASI DAHA DA ZOR

Trabzonspor'un ligin bundan sonraki periyodunda daha da sıradanlaşacağını geçtiğimiz yazılarımızda belirtmiştik. Trabzonspor artık hedefsiz bir takım. Derbiler hariç bu takımdan futbol ve mücadele azmi beklemek hayalcilik olur. Galip gelir, berabere kalır ya da mağlup olur ama, taraftarın parmak uçlarını karıncalandıran, kalp ritmini hızlandıran bir futbol için yeni yapılanmaları beklemek zorundayız.