Trabzon’un sanayisi yok, sanayi kurmak için yıllardır bir çaba da yok.

 Sanayi olmaz diye diye şehir insanını da inandırdılar.

 Sanayi yoksa şehri başka alanlarda geliştirmek lazım.

 Bu şehirde öyle ya da böyle 1 milyona yakın insan yaşıyor, çevre illerin merkezi olduğunu düşünürsek şehrin baktığı insan sayısı daha da fazla.

 Bu kadar insan geçimini nereden sağlayacak, yeni istihdam alanları nerelerde açılacak, iş ve ekmek arayan bunca insana nerede iş verilecek.

 İşçi, memur ve emekli paralarından başka şehre giren biraz da fındık parası var, yatırımlar da durdu oradan da şehre giren sıcak para olmuyor.

 Turizm, sağlık ve eğitim şehri deniyor Trabzon için ama bu söylentilerde lafta kalıyor.

 İkinci devlet üniversitesini kuramıyor bir türlü.

 Kurulmalı mı kurulmamalı mı bir türlü karar verilemiyor.

 KTÜ’nün öğrenci kapasitesi belli, bu yıl sayı 58 bine çıktı. Gelecek yıl olsa olsa 65 bini bulur.

 Halbuki Trabzon’a en azından yüz bin üniversite öğrencisi lazım.

 İkinci üniversite için ciddi bir girişim yok, KTÜ Rektörü Süleyman Baykal yan çiziyor, koltuğunun sallanacağından korkuyor.

 Siyasi partiler, sivil toplum örgütleri de ikinci üniversite kurulma olayına pek sıcak bakmıyorlar, işi yapmaya çalışmıyorlar.

 Cumhurbaşkanı Erdoğan geldi gitti, önümüzdeki günlerde Başbakan DavutoğluTrabzon’a gelecek.

 Gelip giden devlet adamları karşısında Trabzon’daki yetkililerin esas duruşa geçmesine gerek yok, biraz da şehrin talepleri doğrultusunda talepleri gündeme getirseler daha iyi olacak.

 Trabzon ekonomisine can katacak olan en önemli sektör hiç kuşkusuz Turizm sektörüdür.

 Bu alan da şehirde görev yapan yöneticilerin çabalarıyla yol almaya çabalıyor ancak bu çabalar da yeterli değil.

 Merhum vali Recep Kızılcık Arap turistleri Trabzon’a çekmek için çok uğraştı, onlarca etkinlik yaptı.

 İlk Arap turist kafilesi Trabzon havaalanına ayak bastıklarında da onları resmi törenle ve davul zurnayla karşıladı, mutluluğundan havalara uçtu, horon ekipleriyle birlikte horon oynadı.

 Bu mücadele meyvesini de vermeye başladı.

 Ama gelin görün ki, kısa yoldan zengin olmayı amaçlayan kötü niyetli birtakım esnaf ve turizm sektöründeki işgüzarlar yüzünden Arap turistlerin de moralleri bozulmaya başladı.

 Altın yumurtlayan tavuğa neden bu ihanet?

 Bu insanlar, otellerde, alışverişlerinde, seyahatlerinde neden kazıklanıyorlar,  Trabzon turizmine neden bu ihanet yapılıyor?

 Turizm müdürlüğünden aldığım bilgiye göre bu yıl sırf Uzungöl’e gelen Arap turist sayısı iki yüz bini bulmuş.

 Sumela’yı bu yıl ziyaret eden yabancı turist sayısı neredeyse yarım milyona ulaşmış.

 Bu rakamlar elbette ki yeterli değil, fakat bu sayıyı artırmak için gelen turistleri mutlu etmeniz lazım.

 Geleni gideni kazıklarsanız ki, Araplar zengin olmasına zengin fakat enayice verecekleri paraları da yok. Piyasa araştırması yapıyorlar.

 Trabzon Büyükşehir kapsamına alınmasından sonra özellikle Büyükşehir yöneticilerinin, bir düzen kurup bu düzen içinde yabancı turistlere daha fazla iletişim hakkı tanıyıp onların şikayet ve taleplerinin anında karşılanması için bir sistem kurulması lazım.

 Öyle sanıyorum ki, Büyükşehir Belediyesi yabancı turistlere yönelik bir sistem kurmak için çalışmalar yapıyor, yabancı turistleri yonulacak kaz yerine koyarak, kentin turizm imajını bozanlara anında müdahale edilecek ve gerekli cezaları mislisiyle yiyecekler.

 Turizm konusunda halkı da bilinçlendirmek lazım, bunun için toplantılar ve seminerler düzenlenmeli, düzenlenecek her türlü toplantıda, turizm sektörü konusunda halkı bilgilendirecek bilgiler sunulmalıdır.

 Trabzon’da halen dahi Araplar şehri bastı gibi aşağılık laflarla, bu şehre önemli ölçüde döviz bırakan insanlar küçümseniyor, bu söylemlerden vazgeçmek gerek.

 Turizm belki Trabzon’un ekonomik ve sosyal yönden tek başına kurtarıcı olmayabilir ama turizmdeki gelişme her alanda şehri uçurur.

 Bunca otel yapılıyor, marka oteller geliyor, yatak kapasiteleri giderek artıyor, bunca yatırım süs için değil.