Tarihinde Avni Aker stadyumuna ilk kez ayak basan bir Bucaspor.
İstanbul deplasmanına yine lider gitmek isteyerek, mutlu bir hafta sonu da geçirmeyi planlayan Trabzonspor.
Tribünler dolu, güzel bir hava, güzel bir zemin, 17 bin coşkulu bir taraftar topluluğu ve iyi de bir orta hakem Cüneyt Çakır var ama sahadaki Trabzonspor yine lider takım havasında değil.
Sanki ligin ilk haftaları…
*
Karşılaşmanın hemen başında bordo mavililer adına kaçan goller var. Ardından Umut Trabzonspor forması altında 61.golünü Bucaspor ağlarına kafa ile gönderirken, bu golün ilk yarınında skoru olacağını hiç düşünmedim.
Ben farklı bir skor beklerken ilk yarı için,Trabzonspor un her an gol yiyebileceğini beklemedim değil hani.
Oyun devam ettikçe Trabzonspor takımının evinin odasındaki rahatsızlığının yine devam ettiğini gördüm.
Dostlar bugünlerde acı söyler; Eğer lig lideri olan bir takım, ligin dibine demir atmış bir takım karşısında oyunda baskı kuramıyor, kalesinde de ilk yarı boyunca üç gol tehlikesi atlatıyorsa liderliği korumak için tehlike çanları çalıyor demektir.
*
Bir hafta önce Gaziantep deplasmanındaki Trabzonspor’a bakıyorum, bir de bu gecekine
sorsalar bana derim ki; Antep deki takım şampiyonluğa oynar. Trabzon’da Buca önünde seyrettiğim Trabzon özellikle ilk 45 dakikadaki görüntüsüyle, banko küme düşmemeye oynar.
Bir takım bu kadar dengesiz olabilir mi ?
Bir ara tam 21 pas yaptılar, üç dakika Barcelano oldular, ondan sonrada Kemişkezekspor, bir onu hatırlıyorum.
Hele bir Yattara’mız var ki sormayın efendiler …
Engin Baytar ise sadece kendine değil, bu takımda oynayamayıp kulübede oturmakla bu camiaya da kötülük etmiş haberi yok.
Böyle Yattara sahada varsa, yemin ediyorum ben küfür eden Engin’i banko tercih ederim.
Çünkü ; Şampiyonluk yolunda her şeyi görmeyeceksin. Yeri gelirse dereyi geçen kadar herkese “ dayı” derim.
Yattara arkadaşımdır, Engin’le ise bir merhabalığım dahi yok…Anlayana.
*
Trabzonspor da, Burak yılmaz cezalı olunca, Zafer Yelen yanlış hatırlamıyorsam bu sezon ilk kez 18 kişilik kadroda.
Burak Yılmaz’ı bu gece aramadım dersem yalan olur.
Oyunun ilk 45 dakikasında Trabzonspor’un dört net gol pozisyonu var, zaten biri de gol oldu.
Bucaspor’un ise 18,29 ve 40.dakikalarda üç net pozisyonu var, atsalar en kötü ihtimalle ilk yarı 1-1 bitecek.
Bence ilk yarının en güzel fotoğrafı, bir grup Bucaspor taraftarı ile bordo mavili taraftarların birbirlerine leyhte tezahüratta bulanmalarıydı.
*
Trabzonspor da bu gece adeta hatasız oynayan Serkan, Selçuk, Egemen, Engin biraz da Colman olmasa var ya, maç sonundaki skoru düşünmek bile istemiyorum.
Sarı lacivertlilerde Alberto, İbrahim Dağaşan ve Ragıp aklımda kalanlar, sahadaki en kötü isimleri ise Musa Aydın ve Orhan Ak.
İkinci yarının en güzel hareketi 61.dakikada, 61 numaralı oyuncu Yattara’yı, Şenol hocanın dışarı almasıydı.
İkinci yarıda da aynı tabloyu görünce, yanımdaki izleyici arkadaş Yunus Sağlam’a, aynen şöyle dedim.”Bu Trabzonspor sabaha kadar oynasa 2.golünü atamaz, bir penaltı olsa da bari 2-0 la rahatlasa “
Dakikalar 76.yı gösterirken Engin Baytar’a ceza alanı içerisinde yapılan faulle gelen penaltıyı Colman gole çevirdi ve sanırım tüm tribünler rahat bir nefes aldı.
*
Eğer bordo mavililer, ligde bu geceki gibi oynamaya devam ederse, bilesiniz ki kendimizi kandırmaktan öteye gidemeyiz.
Önümüzdeki hafta İstanbul deplasmanında da böyle oynarsa, liderlik koltuğunu altımızdan bir çekerler görme bile göremezsiniz.
Ne yani bunları yazmayıp da, Trabzonspor çok harika süper oynadı, banko şampiyon olur dersem hoşunuza mı gidecekti ?
Ben uyardım, yine de siz bilirsiniz.
