“Amman..” derdi anneannem “..aslı hu, nesli hu..” Anlamaz bakardık boş boş.

Ama ne haklı ne samimi bir ifade.

İstisnaların kaideyi bozmayacağı inancıyla; “hangi kadın maddi imkansızlıklar bahanesiyle eşine, çocuklarına şiddet uygular..?

Hangi kadın ailesinin empozesiyle eşinden soğur, bunalır..? Hangisi hop diye terk eder hayat arkadaşını kolaylıkla. “derdik bir zamanlar.

Şartlar değişti; tatsızlık çıkarmada da eşitiz.

Kadınlar sislerin arkasında sakladıkları, olmak istedikleri yerde değillerse boşluyor hayatı. Aymaz, verimsiz oluyorlar.

Kendisine de bin bir sıkıntıyla kurduğu ailesine faydaları kalmıyor. Hatta saldırganlaşıyorlar.

Şiddetin bin türlüsü var. Bir türü de bitmeyen serzenişler, tatmin edilemeyen beklentiler.

“Tımbırtısıyla yoruyor adamı..” diyor bir büyüğüm eşinden bahsederken. Tımbırtı..

Bir kısım kadın da, işte bu silahla vuruyor erkeği.

Eşini, hayat arkadaşını sözleriyle yetersiz hissettirerek tatmin ediyor kendisini.

Bizim kimyamız farklı. Akıl gözü ve kalp gözüyle bakabildiğimizden daha tehlikeliyiz.

Belki de bu sebepten daha can yakıcı olabiliyoruz karşımızdaki insana.

Daha içerileri, yaraları görebiliyor, kanatabiliyoruz…Ne acı.

Mesleğimiz gereği sıkça şahit oluyoruz huzursuzluklara, tatsızlıklara.

Zamanla farklı değerlendirmeye başlıyor insan duyduklarını.

Bir süre sonra kendi deneyimlerinle özümseyerek dinlemeyi öğreniyorsun.

Telkinlerin de ona göre değişiyor zamanla.

Bundan on sene önce “..hemen vekaleti verin, çözelim..” dediğim durumlarda bugün “..acaba biraz zaman mı tanısanız birbirinize..” diyebiliyorum.

Özellikle genç insanlar çabucak kurtulmak istiyor birbirlerinden. Hemen boşayın bizi diye geliyorlar. Tahammül sınırları yerlerde.

Ama siz evlenirken de böyle acele kararlar almışsınız.

Bir kısmı ailesini çiğnemiş, bir kısmı eğitimini bırakmış. Ama çok seviyormuş..!

Ayakları yere basmalı insanın. Dengi kişi ile başlamalı yeni hayatına.

Denklikten kasıt maddi imkanlardan öte aynı yöne, aynı istekle, beklentiyle bakabilmek.

Aksi her iki taraf için de acı. Beklentilerini bulamayan insan en kolayını yapıp karşısındakini suçluyor. O pembe bulutların arasına kendi sakladığı gerçekler gün olup karşısına çıkınca, sorumluyu karşısındaki sanıyor.

Çok eski usul olacak belki ama hakikaten çiftlerin mayaları tutmalı biraz olsun.

Hangi noktada olursak olalım aileden aldıklarımızı, gördüklerimizi taşıyoruz kendi deneyimlerimize.

Ne demişler;”Katranı kaynatsan olur mu şeker, cinsini sevdiğim cinsine çeker.”

HAFTADAN NOTLAR:

Trabzonspor’umuz için çok önemli bir hafta. Taraftar olarak statta yerimizi alalım.

Maça giderken tescilli TS Club ürünlerinden alarak hem renklerimizi üzerimizde taşıyalım, hem de atkımız, beremiz ya da formamızla sıcacık bir seyir keyfi yapalım.