Sadri Şener 7 yıl 348 gün başkanlık yaptı…
Doğrusuyla, yanlışıyla!
Beklentilerimizi karşıladığı anlar oldu…
Hiç arzu etmediğimiz sonuçlarla da karşı karşıya kaldığımız…
İkinci döneminde saha başarısı olarak bir Ziraat Türkiye kupası kazandı.
2010-2011 sezonunda da lig şampiyonluğu.
◊◊◊
Ne olduysa ondan sonra oldu zaten…
Şenol hocayla yüz yüze iletişim yerine, basın aracılığıyla konuşmak gibi bir kültür geliştirdi!
Yönetimiyle sorunlar yaşadı!
Aslında yolun sonu, Y.D’yi desteklemekle başladı!
Bu destek değil takımın, şehrin bile şirazesini kaydırdı!
Y.D.’yi desteklemek o günlerde egemenlerin boyunduruğuna girmek demekti!
Suçluların cezasını çekmesi yerine “kupamızı isteriz” diye tutturması yanlış hanesine yeni bir artı eklemişti.
Bu kadar kirliliğin içerisinde kupanın bir teneke parçasından ibaret olduğunu unuttu!
Suçlular cezasını çekmedikten sonra kupanın bir anlamı mı vardı?
◊◊◊
Sadri başkan, süreci yanlış okumuştu!
Bu yanlış hem takımı hem de şehri gerdi!
Şenol hocayla içten içe kavgalarının ağırlığını taşıyabilecek gücü de kalmamıştı!
Kendisi de yıprandı, heyecanı da azaldı…
◊◊◊
Bu yaşanılan olumsuzluklara rağmen, camia Sadri Şener ve ekibine saygı duymalı!
Bu saygıyı çok fazlasıyla hak ediyorlar!
En azından şike sürecinde başımız dik, alnımız açık gezdik!
Süreçte boynumuz eğilmedi!
Bazıları gibi alnımızda kara leke yok!
◊◊◊
Şimdiyse ateşle imtihan olmayı tercih eden bir başkanımız var!
Agresifliği ve inatçılığı da eklenince yalnızları oynamak zorunda kalıyor!
Takdir de ettiğimiz çok önemli yönleri de yok değil!
Her şeyden önce müthiş bir TS sevgisine sahip!
TS ruhuna uygun, mücadeleci bir yapısı da mevcut!
Fakat bu mücadeleci kimliğinin bir sınırı yok!
Nerede durması gerektiğini bilemiyor gibi...
◊◊◊
Korkumuz işte bu noktada dostlar!
Nerede durmasını bilemeyen,
camia içerisinde yalnızlığa doğru adım adım yol alan bir başkan…
Bu tabloya, bir de panik havası eklenmesini asla istemeyiz!
Böyle bir durum yaşadığımız şu süreçte sayın başkana telafisi zor hatalar yaptırabilir!
Ben bir dostum ve acı söylemek durumundayım!
