TRABZON Belediye Meclisi’nin 2012 yılı ekim ayında aldığı karar Kemerkaya Mahallesi sakinlerini rahatsız etti. Yapılması planlanan katlı otopark alanı için 195 m2’den yalnız 29 m2’nin kamulaştırılması vatandaşı ayağa kaldırdı. Ayhan Koç, “Buraya 283 bin lira para ödedim. 30 bin lira da masraf yaptım. Belediyenin alacağı 29 m2’den benim payıma en fazla 10 bin lira düşecek. Bu bir hak gaspıdır” dedi.  Diğer vatandaşlar da benzer tepki gösterdi.

 

Toplam 195 metrekarelik alanın yalnız 29 metrekaresinin otopark için kamulaştırıldığını ve kalan 166 metrekarelik alan için para ödenmediğini iddia eden hak sahipleri, belediyenin kendilerini mağdur ettiklerini ve buradaki haklarından vazgeçmeyeceklerini ifade ettiler. Konuyu yargıya taşıyacaklarını da ifade eden vatandaşlar, belediyenin metrekare başına 3 bin TL verdiğini ve yalnızca 29 metrekarelik alana bunu verdiğini ileri sürerek, kalan alanın da camiye dini tesis olarak bırakmalarının istendiğini iddia etti.

 

“Biz yerimizin yıkılmasını istemiyoruz” diyen söz konusu binada 25 yıldır dükkanı bulunan hak sahiplerinden 51 yaşındaki Abdullah Dorul, “Biz mağdur olacağız, işçi çalıştırıyoruz. Benim buradan çıkmam için belediye bana yine Meydan civarından bir yer göstererek mağdur etmemesi gerekiyor. Ben nerde bir daha yer bulayım işimi baştan kurayım. Ayrıca bana para da vermiyor metrekaresi 3 bin TL’den bahsediliyor. Burası Meydan’ın göbeği bu para bizi mağdur edecek. 29 metrekarelik kısmı alıyor kalan kısmı dini alan olarak bırakıyor bize herhangi bir şey söylemiyorlar” dedi. 5 yıl önce bakkalının bulunduğu dükkanı satın aldığını ve taksitlerinin geçen ay bittiğin ifade eden 44 yaşındaki

 

Ayhan Koç şöyle konuştu: “Buraya 283 bin TL para ödedim. 30 bin TL de masraf yaptım. Belediye ise benim payıma düşen kısımla vereceği para en fazla 10 bin TL civarında. Burada bizim hakkımız gasp ediliyor. Ayrıca dükkanımda malım var onlar ne olacak?” 1998 yılında binadan daire aldığını söyleyen 68 yaşındaki emekli Hamdi Yıldız, “Belediye bana daire verecek mi? Ayrıca ben sakatım yüzde 80 oranında raporum var. Bir kısmı kamulaştırılıyor. Biz ne olacağız? Biz yerimizi vermek istemiyoruz” şeklinde konuştu. Evde 93 yaşında diyalize bağlı babasını baktığını belirten 60 yaşındaki Cahit Ayyıldız, “93 yaşındaki babamı ben nereye alıp götüreceğim? Bize niye kimse bir şey sormuyor? Bizi mağdur edecek şekilde yolluyor, memnun edecek şekilde değil” şeklinde dert yandı.