1 Mayıs Trabzon'da kutlandı
1 Mayıs işçi Bayramı Trabzon'da kutlandı.
1 Mayıs işçi bayramı Trabzon'da kutlandı. Tüm Türkiye'de olduğu gibi Trabzon'da düzenlenen etkinliklerde davul zurna ve sloganlar ön planda yer aldı.
Etkinliklere çok çok sayıda işçi ve memur sendikaları etkinliğe katıldı.
Uzunsokak''ta gerçekleşen yürüyüşün ardından grup meydan parkında toplandı.
Emniyet güçlerinin çevrede aldıkları önlemler eşliğinde katılımcılar bayramlarını kutladılar.
Türk-İş Trabzon İl Temsilcisi ve Yol-İş Sendikası Trabzon 1 nolu Şube Başkanı Gökhan Gedikli Türk-İş’e bağlı Sendikaların Şube Başkanları ile 1 Mayıs etkinliğinde toplanan kalabalığa hitaben bir konuşma yaptı.
Gedikli konuşmasında: “Tüm işkollarında, hayat devam etsin diye canını dişine takanlar…
Gecenin körü, sabahın şafağı; kışın ayazı, yazın sıcağı demeden alın teri dökenler…
Çeliğe, cama, taşa, toprağa, çimentoya şekil verenler; uzakları yakın edenler, hastaları sağlıklarına kavuşturanlar…
Tezgâh başında, büroda, laboratuvarda, madende, tarlada muayenehanede çalışan emekçiler…
Dünyadaki zenginliği üretenler…
Ama bu ürettiklerinden hakça pay alamayanlar…
Üstüne üstlük güvencesiz, kuralsız, sendikasız çalışmaya mahkûm edilenler…
Bugün sizin gününüz…
Bugün yaşamını emeğiyle sürdürenlerin hak arama ve mücadele günü…
Bugün 1 Mayıs!
*
Son elli yılda, bütün dünyada emekçilerin yaşama şartları her sene bir öncekine göre daha da kötüleşti.
Dünya 1973 Petrol Krizinden bu yana ilk defa bu yıl, uluslararası düzeyde yaşanan üretim ve talep kriziyle karşı karşıya kaldı…
Dünyada geçerli olan ekonomik sistem, Ülkemizde daha fazla krize yol açtı ve daha da tartışılır oldu…
Resmi olarak neredeyse iki buçuk yılı geride bırakan Covid-19 Salgınının zor şartları ekonomik durgunluk ile birleşti, emekçilerin hayatı adeta kâbusa döndü…
Hem ulusal hem de uluslararası alanda yaşanan bu gelişmeler, başta dar gelirliler olmak üzere, hayatını emeğiyle sürdüren herkesi olumsuz etkilemiştir.
Peki, neydi uluslararası düzeydeki bu gelişmeler?
Salgın’ın kitlesel etkilerinin yavaş yavaş azalma eğilimi gösterdiği iddia edilen bu dönemde, emekçilerin yaşama ve çalışma şartlarını iyileştirecek ümit verici gelişmeler yaşanmadı…
Tam tersine, Şubat ayının sonunda başlayan Rusya’nın Ukrayna’ya yönelik askeri operasyonu mevcut sorunları daha arttırdı.
Rusya’ya yönelik kapsamlı ambargoların dünya ekonomisi üzerinde neden olduğu olumsuz etkiler özellikle petrol ve akaryakıt fiyatlarında belirgin biçimde ortaya çıktı. Fiyat artışları tedarik maliyetlerini artırdığından, yeni bir zam dalgası daha yaşandı. Mal ve hizmet bedellerinde sadece geçtiğimiz Mart ayında yüzde kırkın üzerinde bir artış gerçekleşti...
Bu da emekçilerin yaşam şartlarındaki kötüleşmeyi daha da artırdı.
Bu gelişmeler yeni bir değerlendirme yapılmasını, farklı bir bakış açısını zorunlu kıldı. Üretim yapısı tartışılır oldu.
Uluslararası siyasette ve ekonomide tek merkezli yapının ne derece eşitsiz, hakkaniyetsiz ve de emekçilerin yaşamlarını olumsuz etkileyen ilişkilere neden olduğunu daha görünür hale getirdi.
*
Ekonomik ve sosyal alandaki mevcut sorunlarımız uluslararası alandaki gelişmelerin etkisiyle daha da arttı.
Türk Lirasının yabancı para birimleri karşısında yaşadığı değer kaybı üretim maliyetine olumsuz yansıdı. Alınan tedbirlerle genel ekonomik teamüllerden farklı politika uygulama girişimleri devreye sokuldu.
Ama beklenen olumlu gelişmeler ortaya çıkmadı.
Hem üretici hem de tüketici fiyat endeksleri ciddi oranlarda arttı.
Dar ve sabit gelirli milyonlarca emekçinin satın alma gücü, ücretlerdeki artışlara ve iyileştirmelere rağmen geriledi.
Asgari ücretin vergi dışı bırakılması fiyat artışının gölgesinde kaldı.
Ekmekten şekere, etten süte, meyve ve sebzeye kadar tüm temel gıda ürünlerine yüzde yüzü aşan zamlar sonucunda emekçilerin geçim şartları da daha da ağırlaştı.
Zam dalgası sadece gıda ürünleriyle sınırlı kalmadı…
Akaryakıttan doğal gaza, elektrikten suya; ulaşıma yani tüm temel hizmetlere gelen zamlar durmak bilmedi…
Zamlar günden güne; kimi zaman saatten saate geldi. Dün bir olan bugün bir buçuk oldu, sabah iki olan akşama üçe çıktı…
Resmi verilerle yıllık yüzde 61’i aşan enflasyon karşısında; işçinin, emeklinin, çiftçinin, esnafın yani toplumun üreten kesimlerinin eline geçen gelirin büyük bölümü temel harcamalarına bile yetmez oldu.
Yani emekçiler sadece ve sadece hayata tutunmaya çalışıyorlar…
Adeta bir zam sağanağı altında kalan ücretli çalışanların çok sınırlı bir bölümü sendikaları sayesinde ayakta kaldı. Koruyucu şemsiyeleri olan sendikal örgütlülük çatısı altında kendilerini kısmen koruyabildi…
Sendikal koruma kapsamında olmayanların örgütlenme mücadelesi ise bu dönemde hız kazandı.
Bu gelişmeler, kamunun istihdamın sağlayıcısı ve düzenleyicisi olarak önemini bir kez daha gözler önüne serdi…
Bu dönemde, kayıtdışı istihdamın ve ucuz emeğe dayalı göçmen işçiliğin yakıcı etkileri daha görünür oldu.
Ortaya çıkan enflasyon ve zam sağanağından daha fazla korunabilenler çoğunlukla sendikalı işçiler oldu. Çalışma ve yaşama şartları örnek alındı.
Ancak güvencesiz, örgütsüz ve sendikasız işçiler bu kriz ortamından sert biçimde etkilendi.
Bu gelişmeler sendikaların önemini, verdiği örgütlenme mücadelesinin ne derece yerinde olduğunu da gözler önüne serdi…
Hem kamuda hem özel sektörde, Türk-İş ile üye sendikaları örgütlü ve güvenceli bir gelecek için mücadeleyi bu olumsuz şartlara rağmen daha da ileriye taşıdı.
Sendikal örgütlenmenin önemi iyi günde değil kötü günde daha belirgin hale geldi…
Sendikal örgütlenmenin güvence, sendikal örgütlenmenin fırtınalı gündeler de emekçinin sığınacağı liman olduğu bir kez daha anlaşıldı…
Sendikal örgütlenme olmadan, hak arama mücadelelerinin başarılı olamayacağı görüldü…
*
Dünyanın büyük bir bölümünde emekçiler, 1 Mayıs’ı daha da ağırlaşan sorunlarla mücadele ederek karşılamaktadır.
Yurdumuzda da durum çok farklı değildir.
Bir yandan işsizlik korkusu diğer yandan geçim sıkıntısı yaşayarak emekçiler 1 Mayıs’ı karşıladı.
Yurdumuzun en büyük ve en köklü işçi örgütü Türk-İş, başta üyeleri olmak üzere tüm emekçilerin hak ve çıkarlarını koruyup geliştirmek amacıyla 70 yıldan bu yana mücadele vermeye devam etmektedir.
Emeğin dünyasının mevcut temel sorunları ve bunlara yönelik çözüm önerileri Türk-İş tarafından aşağıdaki tespitlerle ortaya konulmaktadır:
• Reel ücretlerin ve satın alma gücünün korunması ve artırılması sağlanmalıdır. Bunun için öncelikle enflasyon artışına yol açan olumsuz şartlar ortadan kaldırılmalı, koruyucu ve kapsayıcı ekonomik ve sosyal politikalar benimsenmeli ve özelleştirmeler durdurulmalıdır.
• Yılbaşında asgari ücrete yapılan zamlar enflasyon canavarına yenilerek 1-2 ay içerisinde çalışanların elinden alınmıştır. Dolayısı ile asgari ücretin yeniden değerlendirilerek 6.aydan sonra yeni bir zam daha yapılması gerekmektedir.
• Türk-İş’in açıklamış olduğu Nisan ayı AÇLIK SINIRI 5323.TL
YOKSULLUK SINIRI ise 17.340.-TL.’dir. Buna göre asgari ücretin ve bütün çalışanların ücretleri acilen artırılmalıdır.
• Yine emeklilerimize verilen zamlar ve resmi enflasyonun %61 olduğu bir ortamda emekli ikramiyelerinin sabit kalması çok üzücüdür ve düzeltilmesi gerekmektedir.
• Yabancı para birimleri karşısındaki TL’nin değer kaybının engellenmesi hem üretim hem de tüketim açısından zorunludur.
• Türkiye çokuluslu şirketlerin “ucuz emek deposu” değildir.
• Katma değeri yüksek mal ve hizmet üretimi, bir diğer ifadeyle “üretim üssü” haline gelmek nitelikli işgücünü, kapsamlı eğitim ve istihdam politikasını gerektirir. Böyle bir hedefi gerçekleştirmek için yapısal düzenlemeler yapılmalıdır.
• Yerli besicilik ve tarıma gereken destekler sağlanmalıdır.
• Yerli üretimde araziye değil, ürüne teşvik verilmeli ve buna göre üreten çiftçi kazanmalı ve üretim artırılmalıdır. Milli tarım ve tohum politikası daha da fazla ve acil olarak oluşturulmalıdır.
• Nominal ücret artışları nedeniyle işçi çıkarma eğiliminde olan, karından zarar etmemek için emekçileri kapı önüne koyma eğilimi sergileyen işverenlere karşı, bir yandan mücadele yoğunlaştırılmalı, diğer yandan bu eğilime karşı yaptırımı ön gören mevzuat düzenlemeleri yapılmalıdır.
• Güvencesizliğin panzehri sendikal örgütlenmedir.
• Sendikal örgütlenme emekçinin güvencesizliğine karşı can simididir.
• Kayıt dışı, kuralsız çalışan motorlu kuryelerden, merdiven altı imalathanelerde üretim yapan tekstil işçilerine kadar, farklı işkollarındaki tüm güvencesiz işçiler, sendikal örgütlülüğün koruyucu şemsiyesi altına alınmalıdır.
• Sendikal örgütlenmenin işçilerin özgür iradeleriyle, herhangi bir işveren baskısı veya bürokratik baskı olmadan sağlanabilmesi gerekir.
• Türk-İş sendika seçme özgürlüğünü baskı altına alan işveren ve bürokratlara karşı önceden olduğu gibi önümüzdeki dönemde de meşru her türlü mücadeleyi sürdürecektir.
• Sendikaların önemli savunma aracı sosyal devlet politikalarıdır. Üretimle sağlanan milli gelir artışı, bunu sağlayan geniş kesimlere adaletli dağıtılmalıdır.
• Yani fakirden alınıp zengine değil, zenginden alınıp fakire verilmelidir. Sosyal Devlet yeniden ve daha güçlü bir şekilde yaşama geçirilmelidir.
• Geçici işçilerin daimi kadro talebi karşılanmalıdır. Geçici işçilerin kadroya alınması, kesintisiz olarak çalışmaları sağlanmalıdır. Örneğin Sadece Milli eğitimde 32 bin üzerinde 10 ay çalışan işçi kardeşlerimiz vardır.
• Kamuda taşeron çalıştırma sonlandırılmalıdır.
• Bu kapsamda KİT’lerde çalışan işçiler; bazı özel bütçeli kuruluşlarda çalışan işçiler; ihale şartnamesinde personel sayısı belirtildiği halde, işçilik maliyetinin yaklaşık maliyetin yüzde 70’in altında kalan ihale usulüyle çalıştırılan taşeron işçileri (Karayolları işçileri, kiralık araç şoförleri, yemekhane çalışanları, Hava yollarında KİT’’lerde çalışan işçiler, diş protez çalışanları gibi); çağrı merkezi hizmetlerine ilişkin ihalelerde çalışanlar; danışmanlık ihaleleri kapsamında çalışanlar; mal alım ihaleleri kapsamında çalışanlar; yapım işi (anahtar teslim iş) ihaleleri kapsamında çalışanlar; hastane bilgi yönetim sistemi hizmeti ihalesi kapsamında çalışanlar; yıllardır bekledikleri kamuda daimi işçi kadrosuna alınmalıdır.
Artık Kamuda bitmeyen taşeron işçilik ve haksızlık bitmeli ve son bulmalıdır.
• KHK ile Kamuda kadroya alınan işçilere tayin hakkı verilmeli, zorunlu emekliliğe sevk edilmemelidir.
• Ücretlilerin üzerindeki vergi yükü azaltılmalı ve vergi adaletsizliği giderilmelidir. Bizler 14 Ocak 2022 tarihinde maaşlarımızdan kesilerek vermiş olduğumuz %15 verginin sabitlenmesini ve 14 Aralık 2022 tarihinde de aynı vergi diliminde kalıp yine %15 vergi vermek suretiyle ve bu mağduriyetin giderilmesini talep ediyoruz. Çünkü İşçiler ve çalışanlar üzerinde ağır vergi baskısı bulunuyor. Artık bu adaletsizlik giderilmelidir. Arkadaşlar bu vergi düzeni adil değildir.
• Az kazanandan az çok kazanandan çok vergi alınmalıdır.
• Kamu Kurumlarında aynı işi yapan işçilerin 1.ücret skalası, 2.ücret skalası 3.ücret skalası gibi farklı ücretler alarak işyerlerindeki bu adaletsizliğin giderilmesi ve iş barışının sağlanması gerekmektedir. Yani eşit işe eşit ücret verilmelidir.
• Türk-İş alt işveren uygulamasının, başta kamu işyerleri olmak üzere tüm çalışma yaşamından çıkarılması için yani taşeron sisteminin bitmesi için verdiği mücadeleyi önümüzdeki dönem daha da yoğunlaştıracaktır.
• Artan uluslararası gerginliğin en fazla kaybedeni yine ücretliler/emekçiler/çalışanlar olmamalıdır.
• Küresel, bölgesel, yerel çatışmalardan en fazla etkilenen aileleriyle birlikte emekçilerdir. Savaşlarda ve terör eylemlerinde en fazla bedeli ödeyenler, işçiler, kadınlar ve çocuklardır.
Sendikaların temel mücadelesi ekmek, barış ve özgürlük içindir.
• İşyerlerinde ayrımcılığın hiçbir türüne, kadına şiddete, mobbing ve tacize müsaade edilememelidir.
• Sendikaların yaşanan çatışmaları doğru bir şekilde değerlendirip ona göre tavır almaları, dünyadaki tüm emekçilerin yararına olacaktır.
• Türk-İş 70 yıllık geçmişinden aldığı güçle işçilerin, mağdurun ve mazlumun yanında olma sorumluluğunu yerine getirmeye devam edecektir.
• Buradan tekrar sesleniyoruz.
• KAMUDA TAŞERON İŞÇİLİĞİNE
• İŞ YERLERİNDE ÜCRET ADALETSİZLİĞİNE
• GEÇİCİ VE MEVSİMLİK İŞÇİLİĞİNE
• GÜVENCESİZ ÇALIŞTIRMAYA
• KHK ADALETSİZLİĞİNE
• İŞ CİNAYETLERİNE
• KİTLERDE KADROSUZLUĞA
• KADINA ŞİDDETE SON YOKSULLUĞA
HAYAT PAHALILIĞINA HAYIR dedi.