Trabzonspor bünyesine 1978 yılında minik takım oyuncusu olarak katıldı. Sonrasında bütün kategorilerde oynadı. Şimdilerde altyapının en üst basamağında antrenörlük yapıyor. Ahmet Özen'le sorumluluğunda bulunan PAF takımımızı ve altyapıyı konuştuk.
Altyapıda hedef yukarıya oyuncu vermektir. Ancak buna rağmen çıkılan bütün maçlar kazanılmak istenir. Hangisi daha önemli size göre. Maç kazanmak mı, oyuncu kazanmak mı?
Bizim için hedef piramidinin her zaman tepesine futbolcu yetiştirmek, geliştirmek ve onları profesyonel takımımızda sorumluluk alabilecek düzeye çıkarabilmek olmuştur.
Sizin döneminizde PAF takımdan yetişip profesyonel kulüplere giden kaç oyuncu var?
Birlikte çalıştığımız birçok oyuncumuz değişik profesyonel takımlarda yolculuklarına devam ediyorlar. Şu an A Takım bünyesinde sorumluluk alan Tolga Zengin, Tayfun Cora, Barış Memiş gibi oyuncuların yanında Banka Asya Ligi ve 2. lig takımlarında bir çok futbolcu kardeşimizle çalışma imkanımız olmuştu. İnşallah önümüzdeki yıllarda Süper Lig'de oynayan ve Trabzonspor'un lokomotifi olan oyuncularımızın sayısı daha da artarak devam eder.En son profesyonel takımla antrenmanlara Göksü Alhas, Yasin Sarı ve Mehmet Kuruoğlu çıkmayı başardı.
Avrupa'ya baktığımızda oyuncular daha erken yaşarda A Takıma çıkabiliyor. Türkiye'de 18-19 yaşından küçükler dikkate bile alınmıyorlar neredeyse?
Avrupa'daki sporcuların mental yönden daha güçlü olduğunu ve kuvvet çalışmalarının sporcuların yaşına uygun olarak planlanarak yapıldığını, bunun sonucunda da bizden 1-2 yıl önde olduklarını düşünüyorum.
Altyapı antrenörlüğüyle A takım antrenörlüğü arasında fark var mıdır? Alt yapı antrenörlerine neden çömez gözüyle bakılır?
Çocuk ve Gençlik merkezinde görev yapan bir çalıştırıcı olarak sorumluluklarımız daha farklıdır. Sporcularımızın eğitim hayatlarından, sosyal hayatlarından, ailelerinden ve çevrelerinden haberdar olmak zorundasınız. Herhangi bir konuda sıkıntıları olduğunda devreye girerek onlara yardımcı olmaya çalışır ayrıca sevgi merkezli bir otorite kurarak onları denetleriz. Profesyonel takım hocalığı ise daha farklıdır. Antrenörün ve futbolcuların rolü bellidir. Ortak hedefler doğrultusunda herkes işini en iyi şekilde yapmaya çalışır. Benim de A Takımda teknik sorumlu olarak görev yaptığım Kayserispor müsabakasında yaptığım konuşma bu doğrultudaydı. Sporcularımızın kendi isimlerine ve takımımız ismine yakışan oyun oynamalarıydı. O müsabakada oynanan oyun da izleyenler tarafından çok takdir edilmişti.
Oyuncu gelişimi açısından en kritik yaş hangisidir?
Her yaş çok önemli ve değerli. Her yaşa uygun öğretici ve geliştirici çalışmalar yapılabilir. Ancak en kritik dönem ve fikrin netleştiği yaş 14 sonrasıdır.
Avrupa'daki altyapıların yaptığı, bizim yapamadığımız ya da bizde olan Avrupalılar'da olmayan ne var?
Dünya ortak küçük bir köy olarak değerlendirildiğinde günümüzde ortak antrenman metodları sayesinde çalışmalar birbirine oldukça yakın. Ancak tesisleşme konusunda Avrupa'nın bizden daha önde olduğu da kabul edilmesi gereken bir gerçek.
Antrenman metodları aynıysa neden biz Avrupa seviyesinde değiliz?
Milli takımlar düzeyinde başarılarımız küçümsenmeyecek düzeyde. İnşallah kulüplerimiz de istikrarlı bir şekilde Avrupa'da söz sahibi olurlar. Bunun da yolunun özkaynaklardan daha nitelikli oyuncular yetiştirmenin yanı sıra transferlerde hedefi tutturmaktan geçtiğine inanıyorum.
Her takımda yerli oyuncu olsun isteniyor ancak genç oyunculara yeterince güvenilmiyor ya da risk alınmıyor. Bunun nedeni nedir?
Bu soruya Profesyonel takımda çalışan antrenörlerin cevap vermesi daha doğru olur.
Altyapının tek başarısı, yukarıya oyuncu vermek midir?
Daha önce belirttiğim gibi Gençlik Geliştirme Merkezi'nin asıl hedefi pilot takımımıza futbolcu aktarabilmektir.
Minik takımda geleceğin yıldızı diye baktığınız bir oyuncu yaşı büyüdükçe hayal kırıklığı yaşatabiliyor. Böyle bir örnekte sorun daha çok kimdedir?
Bir futbolcu 14-15 yaşına kadar yetenekleriyle var olur. Daha sonrasında ise kişiliğiyle. Zannediyorum cevabim anlaşılır.
Amatörden bir antrenör Elimde çok iyi bir oyuncu var dediğinde neler yapılıyor?
Böyle bilgi geldiğinde önce futbolcuyu izleriz ve izlettiririz. Değerlendirilebilecek yeterlilikte görürsek kendi takımızın içinde de antrenmanlara kulübünün iznini olarak dahil ederiz. Gelişebileceğine de ikna olursak bünyemize katarız.
Amatör altyapıyla, profesyonel altyapı arasındaki fark nelerdir?
Kaynak bulmakta güçlük çeken amatör kulüplerin çalışma imkanlarının uygunluğu profesyonel camiaların imkanlarına göre daha azdır tabi ki.
Kulüplerdeki yöneticilerin altyapıya bakış açısında farklılıklar görülebiliyor. Trabzonspor altyapısından oyuncu çıkmıyor gibi bir düşünce var. Bu doğru mu?
Genel anlamda kulüplerde yönetimlere gelen yöneticiler başarıyı erken yakalayabilmek için çözümü transferde arıyorlar. Bundan dolayı oyuncular niteliklerine göre değil, kimliklerine göre değerlendiriliyor. Genç oyuncuların hazırlanması ve kazanılması yönündeki düşünce bu nedenden dolayı ikinci planda kalıyor. Oyuncu yetişmiyor eleştirisi ise bana göre yanlış. Oyuncu yetişiyor. A takım hocalarının bakışı önemli. Sayın Özkan Sümer, Samet Aybaba, Sadettin Tekelioğlu, Trabzonspor A takımında görev yaptıkları dönemlerde alt yapıdan A takıma çok sayıda oyuncu kazandırılmıştı.
Özkan Sümer'le nasıl bir iletişim içerisindesiniz. Sümer'in Trabzonspor altyapısı için önemi nedir?
Sayın Özkan Sümer, sadece Trabzonspor için değil Türk futbolu için bir şanstır. Onunla birlikte çalıştığımız için de çok avantajlıyız. Her zaman bu şehrin çocuğuna ve gencine çok güvenmiş, inanmış ve fırsat vermiştir.
Trabzonspor diğer kulüplerin aksine, Gençlik Geliştirme Merkezi ifadesini kullanıyor. Bunu biraz açar mısınız?
Bu ifade UEFA'nın koymuş olduğu bir zorunluluktur. 2 yıldır bu ifade kullanılıyor. Bünyemizde 30 bayan sporcumuz olmak üzere 200 adet lisanslı, 150 adet lisansız olmak üzere 350 kişiye futbol eğitimi verilmektedir.
Son olarak eklemek istediğiniz konu var mı?
Bana bu fırsatı verdiğiniz için sizlere teşekkür ediyorum. İyi çalışmalar
Kaynak: Trabzonspor Dergisi
