Milli maçlar için verilen aradan sonraki ilk müsabaka. Bosingwa ve Aykut Demir cezalı, Yusuf Erdoğan sakat. Diğerleri çoktan forma savaşının kaybetmiş. Trabzonspor'un her şeyi durumundaki kaptan Onur, takımının başında. Gün içerisinde Akyazı'da atılan stadyum temeli atılmış. Seyirciyi ise tribüne gelme konusunda hâlâ isteksiz.

İşte böyle bir atmosferde başlayan doksan dakikada sahada yaşananlar ise bu sezon alışılageldik bir çizgide. Trabzonspor futbol oynamıyor, oynayamıyor. Ancak, ister şans deyin, isterse başka bir isim bulun, Trabzonspor kazanmaya devam ediyor.

Eskişehir takımı, maçın başından itibaren Avni Aker'in her alanına hakim oldu. Trabzonspor adına top yapması, topun kendilerinde kalmasını sağlayacak ayaklar yine silikti. Dönen topların tamamına yakını rakip Eskişehir tarafından kazanıldı.

Trabzonspor'un asıl sıkıntısı orta sahası. Colman saman alevi gibi kısa sürelerle top kapma mücadelesi verdi. Tek başına nereye kadar? Zokora ise savunmanın merkezindeki Bamba ve Mustafa Yumlu ikilisinin arasından çıkamadı.

Ön bölgede top tutmakta zorlanan Henrique, Maluoda ve Adrian vardı. Olcan Adın kendi gayretleriyle biraz kıpırdandı. Onunda yapabilecekleri sınırlı. Karşıdaki rakip Süper Lig'in dişli ekiplerinden. İki üç kişi ile baskı uyguladılar.

Trabzonspor bu sezon, sadece evindeki Lazio maçının ilk yarsı haricinde hep aynı çizgide oynadı yada oynayabildi. Hiçbir maç, oyuna hükmedemedi. Farklı kazanılan Elazığ müsabakası da dahil.  Savunmasının uzaklaştırdığı toplarla yakalanan hızlı ataklarla sonuca gitmek istedi. Bunda sistematik olarak başarı şansınız az. Mustafa Hoca'nın en fazla eleştirilen noktası da bu…

Hafta içerisinde Limassol sınavı var. Taraftarın umudu takımın oynadığı futbol değil, süper kaptan Onur'un ve ona eşlik edecek birkaç arkadaşının bireysel becerileri olacak. Dün gecenin iyileri arasında başta Onur olmak üzere, Mustafa Yumlu,  ve Olcan Adın'ı gösterebiliriz. Diğerleri ise akıntı ile giden kayıkta kürek çeker gibi görünüyorlar.