Bi-şey yapmalı…

"Annen ne iş yapıyor?" sorunun cevabı çoğu kez "ev hanımı"dır.

Kadına biçilen misyonla bu meslek (ev hanımlığı) kutsallaştırılmıştır.

Ev hanımlığı en kutsal mesleklerden biri haline getirilerek, kadının bu mesleği önemsemesi sağlanmış ve namus kavramıyla sınırlar çizilip güvence altına alınmıştır.  

Kabuğunu kıran kadınlarımızı es geçiyorum.

Sözüm kabuğunu kırmak isteyen, hayata karışmak isteyen ancak şartlarından dolayı sınırlarını zorlayamayan kadınlarımıza.

Biliyorum onlara bu şekilde ulaşmak zor.

Ancak "bi şeyler" yapmak isteyen insanların da dikkatini çekmiş oluruz belki.

Hepimizin gözü önündeler.

Her gün gözünü yeni güne açtığında ne yapacağını bilmek (ev işi, yemek, çocuk, televizyon ve komşu ziyareti) nasıl bir duygu biliyor musunuz?

Ekonomik özgürlüğü kocasının, babasının, ağabeyinin tasarrufunda olan kadınlarımızın isteklerini, arzularını, ihtiyaçlarını zorunluluk gereği ertelemesi insana yapılmış en büyük haksızlığın örneği değil mi?

Ülkede demokrasi adına "türban"ı işaret eden kesim için bu haksızlıklar, nasıl teferruat olarak değerlendirilebiliyor anlamak mümkün değil.

Demokrasi anlayışınız bu mu? Hangi demokrasiden bahsediyorsunuz?

Bence türban bu haksızlıkların yanında kocaman bir teferruat.

Kadına türban özgürlüğü sağlamaya çalışan bir devlet anlayışı neden kadına yaşamını kolaylaştıracak özgürlüğü sağlamıyor sağlayamıyor?

Ekran karşısında, komşu ziyaretlerinde geçirilen saatler, insan gücü israfının karşılığı değil midir? Nesil onların elinde büyüyor üstelik, kendilerine ne verilmiş ki, onlarda çocuklarına bir şeyler verebilsin.

                                                                         ***

Bi-şeyler yapmalı…

Kadınları evlerinden çıkartmalı.

Trabzon"a istihdam naralarıyla tüketim merkezleri (alışveriş merkezleri) açmaktansa kadınlara çalışma ortamı sağlayacak fabrikalar kurularak üretim sağlanmalı.

Halk eğitim merkezleri genişletilerek sadece el işine yönelik faaliyetler değil, kişisel gelişim eğitimleri verilmeli ve bu eğitimler ücretsiz hale getirilmeli.

Kadın hakları savunucuları daha aktif çalışmalı ve karar mercilerine sivil baskı artmalı.

Burada başta Valimiz Nuri Okutan"ın eşi Demet Okutan hanımefendi olmak üzere Trabzon bürokrasisinin eşlerini, siyasetçilerin ve önde gelen işadamlarının eşlerini de

"bi-şeyler" yapmaya davet ediyorum.

Kayıp hayatları kazanma adına, hayata onları da karıştırma ve ekonomik özgürlüklerini kazanmalarını sağlamak adına ne yapılabiliyorsa yapmayı istiyorum. Sizde isteyin.