Kurulun hükümete yakın üyeleri ile yüksek yargıdan gelen üyelerin birlikte hareket etmesiyle atamaları yapan 1. Daire’nin yapısının değişmesinin ardından, iki ayrı kararname çıkarıldı. Diğer cemaatler Bakanlığın cemaatten boşalacak görevlere kimleri getireceği merak konusuydu.
 
Hükümete yakın hakim ve savcı sayısının azlığı, yani “kadrosuzluk” nedeniyle çeşitli ittifakların gündeme geleceği biliniyordu. Bu konuda en yakın seçenek, cemaate yakın kadroların yargıda etkili görevlere gelmesiyle bir tür tasfiyeye uğrayan ülkücülerdi. AKP öncesi dönemde yargı bürokrasisinde ve kritik görevlerde önemli gücü olan ülkücüler, beklendiği gibi atamalarda gözetilen ilk grup oldu. Ancak kritik atamalarda ülkücülerin ve hükümete yakın isimlerin yanı sıra yanı sıra Gülen cemaati dışında kalan cemaatlere yakın isimlere de yer verildi. Hatta, özellikle önemli başsavcılıklara ve bakanlıktaki üst düzey atamalarda, ülkücü ağırlığının olmasının diğer iki grubu rahatsız ettiği dahi kulislerde konuşuluyor. Atamaların bir önemli yönü de, görevden alınanların tenzili rütbe olarak algılanacak atamalardan kaçınılması ve “mağdur” edilmemeye çalışılması oldu. Bu yüzden özellikle henüz faaliyete geçmeyen istinaf (bölge adliye) mahkemeleri başsavcılıklarına yapılan atamalar dikkat çekti. Başsavcıların düz savcı olarak atanmaması da bu çerçevede değerlendirildi. Bu durumun Bakanlığın tercihinden çok kuruldaki dengelerin sonucu olduğu tahmin ediliyor.