Konya Şehir Hastanesi'nde görevli Kardiyoloji doktoru Ekrem Karakaya'nın güvenlik görevlisi olarak çalışan Hacı Mehmet Akçay tarafından silahla öldürülmesi sonrası, Türk Tabipleri Birliği greve gitme kararı almıştı. 7-8 Temmuz tarihlerinde görev yapmayacaklarını bildiren Türk Tabipler Odasının bu çağrısına, Trabzon Tabip Odası da kayıtsız kalmadı. Bugün Trabzon Numune Hastanesi önünde toplanan Trabzon Tabip Odası ve sağlık çalışanları bir basın açıklaması yaptılar.

Trabzon Tabip Odası Başkanı Dr. Yaşar Kibar Güven, açıklamalarda bulundu. Güven’in açıklamalarından sonra Trabzon İl Sağlık Müdürlüğü önüne “Başımız Sağolsun” yazılı bir çelenk bırakıldı.

Çelenkin bırakılmasının ardından Trabzon Tabip Odası Başkanı Dr. Yaşar Kibar Güven, Haber61 mikrofonlarına açıklamalarda bulundu.

Güven açıklamalarında şu ifadelere yer verdi:
Bizi Twitter ile idare eden bir yönetim şekli var. İsteklerimiz bitmiyor. Biz 1 yıldır, 1 buçuk yıldır Sağlık Bakanılığı’ndan randevu talep ediyoruz, alamıyoruz. Biz daha dün sağlıkta şiddet adına Türk Tabipler Birliği adına sempozyum yaptık, canlı yayın yaptık onun üzerinden iki saat geçmeden bu olay karşımıza çıktı. Bu hep var. Dün olmadı. Hep var. Nüfus Müdürlüğü’ne X-Ray ile giriyorsun, Valiliğe X-Ray ile giriyorsun, Alış veriş merkezlerine X-Ray ile giriyorsun. Adam hastaneye pompalıyla geliyor. Sağlıkta şiddet var. 2019-2020 arasında 27 bine yakın beyaz kod verilmiş. Yani şiddet. Hastanın, hasta yakınının, gerilimin olduğu yerde bunlar oluyor ama pompalı tüfek ile içeriye girmek ne yani? Adam pompalı tüfek ile geliyor, genç bir insanın üzerine sıkıyor gidiyor, biz eylem yapmayalım. Biz oturalım. Biz o kadar vicdansız değiliz. Hepimiz kendimizi bu arkadaşın yerine koyduk. Üzüntümüz oradan geliyor. Ama yaprak kıpırdamıyor. Biz artık bilerek yaptıklarını düşünüyoruz.

Ben Farabi Hastanesi Acil’de çalışacağım, herhangi biriminde çalışacağım ve devlet beni koruyamayacak. Ben neden çalışacağım? Çalıştırdığın insanı koruyacaksın. Güvenliğini sağlayacaksın. Bırakıp yurt dışına gittiğim zaman da vatan hainin ilan ediliyorum. İçeride kaldığım zaman da dayak yiyorum. Nasıl olacak bu iş? 30 yıl okumuşum, girmediğim sınav kalmamış. Beni devlet okutmuş ama benim de katkım var. Girip çıkmadığım imtihanlar yok.

Biz görüyoruz, okuyoruz, dışarıdan haberimiz oluyor. Neyin yanlış, neyin eksik olduğunu görüyoruz. İsteklerimiz oluyor. Yeni gelen mezun arkadaşlar konuşmalarında şiddetten bahsediyorlar. Daha bismillah dememişler. Çocukları ürküten bu ortamda bu insanlar nasıl çalışsın? Hastanede hasta bakıyorum. Önümde hastam var arkamda hasta yakını. Hangisine dikkat edeceğim? O durumdayız. Hepimiz ürküyoruz. Rahat hizmet veremiyoruz ve bunun yanında da hiçbir şey yapılmıyor. Bizi en çok üzen şeylerden biri de bu. Fakat azcık başımızı kaldırdığımız zaman oturun aşağıya deniyor.

Hiçbir isteğimiz yerine gelmiyor ki. Pandemide de bizi milletin önüne attılar. Milleti susturmak için dünyanın parasını kazanıyorlar deniyor. Öyle bir şey yok. Milletin aldığı paralar ortada. 8 bin 500 liraya uzman doktor, cerrah çalışıyor bu ülkede. 8 bin 500 liraya çalışıyor. Sağdan soldan çok para kazanan doktorları baz alıyorlar bütün doktorları insanların önüne atıyorlar. İsteklerimize hiç bakmıyorlar. Acil bölümler hizmet veriyor, diğerlerinde hakkımızı alana kadar biz mücadele vereceğiz.

Ben 55 yaşında oldum. Bu mücadele aşağıdan gelen çocuklar için. Ülke öyle bir hale geldi ki mezuniyet töreninde çocukları konuşturmuyorlar. Bunlar doktorluk mesleğini kenara bırakmış, bazı insanlara çanak tutuyor, yağ çekmeye çalışıyor. Mesleğine yapmış oldukları katkıları yok. Bu bir grev değil bu bir yas. Ama bunu bile engellemeye çalışan hocalarımız var. Biz onları hoca bildik ama onlar tıpa değil başka yerlere hizmet etmeye devam ediyorlar.