Ankara’da Trabzon günlerindeyiz…
Bu yazıda oralarda neler gördük yazacak değiliz…
Başımıza bir iş geldi onu sizlere anlatmadır niyetimiz…
Ne diyelim paraya satıldı edebi eserlerimiz…
Böyle bir kafiyeli şiirle yazıya başladım… Bunu ben birine yazdım… Ankara’da düzenlenen Trabzon etkinliklerinde Sunay Akın’ın sahne alacağını öğrenince heyecanla o saatin gelmesini bekledik…
Ve hoparlör’den bir ses “Sunay Akın’ın söyleyişi si alt salonda başlamak üzeridir.” Bunu duyunca apar topar Emrah Paça arkadaşımla bizim standı kapattık ve koşa koşa salona gittik… Bir elimizde kamera bir elimizde mikrofon…
Emrah heyecanla Kamerayı kurdu bende mikrofonu rahat ses alabilecek bir yere koydum… Salon tıklım tıklım… Ben yere oturdum ve Trabzonlu Türkiye’nin en iyi yazarını dinlemeye başladım…
Sunay Akın sahnede romantik nasıl olunur anlatılıyor bizde heyecanla dinliyoruz… Diyor ki “ Romantik olmak çiçek koparmak ve sevgiliye vermek değildir..” Ve dünyaca ünlü bir şairin volkan patlaması sırasında bir taşın üzerinde şiir yazamasın dan bahsediyor… İşte Romantizm bu diyorken…
Emrah yanıma geldi… “Telif hakkı varmış kamerayı kapattırdılar başkan.” Bir an durdum… “Ne telifi yahu” kendi kendime diye sordum… Emrah devam etti… “ Başkan bir adam geldi ve bana hocanın telifi var dediler kamerayı kapat. Bende kapattım…” Bende cevap olarak deseydin Hoca camide diye dedim ve ayağa kalktım…
Sunay Akın denen ve kalbimizde büyüttüğümüz üstat edebiyatçı ve şair ağabeyimize sevgimiz o gün telife takıldı… Konuşmasında özeti şuydu romantik olunmak için zoru yaşamak gerek… Şairler zor durumlarda ve içlerinde öfkeli bir heyecan olduğunda şiir yazar…
İşte En üstteki şiir oradan çıkarken ki duygularımdı…
Sonuçta biz yerel medyayız… Sunay ağabeyi izleyip okura aktaracak kadar zengin değiliz… işte böylelikle size Sunay Akın’dan aktaracağım bu kadar…
Ne yapayım sevgili okurlar param yoktu…
Şimdi bir şey daha öğrendim Ankara’da…
Memleketim tüm belediye başkanları Ankara’ya akın etti… bizde çoğunluğu ile görüştük ve haber yaptık… Bir habere gelen yorum şuydu… Bizim yolumuz bozuk başkan senin orada ne işin var…
Değerli okur bilmiyor ki o başkan Ankara’ya gelmek için harcadığı para ile Trabzon’da 100 aile bir hafta 3 öğün yer içer…
Peki Şükrü ne öğrendim..?
Söylesinlere yaşayan bir toplumuz ne zaman kendimiz için yaşarsak o zaman insan oluruz…
