Oblamovluk Oblamov'a ait bir kişilik özelliği olmaktan çıkıp günümüzü, bizi ifade etmeye başlandığından romanı sürekli yatıp duran bir adamı anlatıyor diye özetlemek romana büyük haksızlık olacaktır. Nitekim Gonçarov'un her biri üzerinde 3 yıldan fazla çalıştığı romanlarından biridir Oblamov. Roman değişen Rusya'yla birlikte değişen insanlar ve yaşam üzerine kurulmuştur. Buna ayak uydurmayan Oblamov'a yaşamak giderek ağır gelmeye başlayacaktır. Çok basit şeyler bile gözünde büyüyecektir. Her şeyi erteleyecek ve her şeyden kaçacaktır. Oblamovka'da sahibi olduğu çiftliği ve köylüleri vardır. Fakat Rusya'da toprak köleliğinin kalktığı dönemdir ve değişim yaşanmaktadır. İnsanların değer verdiği şeyler değişmektedir. Oblamov hiçbirine kendisini ait hissedemez. Eğer bu arka planı görmezden gelerek romana bakarsak yatağından kalkmadığı için çiftliğini yönetemeyen, sevgilisini sırf bu yüzden kaybeden, kendi ayakkabılarını bile giyemeyen ve hiçbir şeyi gerçekten istemeyen bir adam görürüz. En yakın arkadaşları onun çelişkisini ya da Oblamovluk kavramını ortaya koymaya oldukça yardımcı olur. Çevresindeki insanların ondan faydalanmasına izin verir. Evlendiği kadın seçimi bile bunun göstergesidir. Dikkatimi en çok çeken Oblamovka'nın kaçış yolu ve aydınlığıyla Oblamov-Oblamovluk ismi arasındaki uçurum oldu sanırım. İnsan romanı okurken sık sık kendini Oblamov'a kızarken ve elinde olmadan onu anlarken buluyor. Keyifli okumalar dilerim.

-İlk cümle - "İlya İlyiç Oblamov, bir sabah Gorohovaya Caddesi'nde bütün bir kasaba halkı kadar kiracısı olan bütün evlerin birinde yatağına  uzanmıştı."

-Alıntılar-

"Aman yarabbi! İnsan kendini her gün dünya haberlerini dinleyip bütün hafta birisi hakkında çene çalmaya nasıl mahkum eder?" "Konuştukları şeyler kiralanmış elbiseler gibi kendi malları değildir.
Her şeye sarılan ilgileri ruhlarının boşluğunu ve sevgi yoksunluklarını kapayan bir örtüdür."