Günebakış Gazetesi baş köşe yazarı Ali Öztürk,

Trabzonspor’u ne kadar seviyoruz?’ başlıklı yazısında 1 Mayıs’ta Trabzon’da çıkan olayları konu aldı ve çarpıcı tespitlerde bulundu.

İşin ilginç tarafı şike konusunda HDP’nin duruşunun altını çizerek, “Trabzon’da Trabzonspor birinci öncelik mi?’ sorusunu gündeme taşıdı.

İşte o yazısı;

Trabzonspor’u ne kadar seviyoruz?

Trabzon’da en çok tartışılan konu, Trabzonspor sevgisi… Herkes Trabzonspor’u en çok kendisinin sevdiğine inanıyor. Hal böyle olunca karşısındakini Trabzonspor sevgisi üzerinden mahkûm ediyor.

Trabzonspor tarihine baktığımız zaman Fenerbahçe kongre üyelerini bile kulüp başkanlığına getirdiğimizi görürüz. Mutlaka bir mazeret üretilerek getirilmiştir. Lakin tartışıldığında, Fenerbahçe Kongre Üyesi Trabzonspor Başkanı da, onu Trabzonspor Başkanlığı’na getiren Trabzonspor Genel Kurul Üyesi de Trabzonspor’u en çok kendisinin sevdiğini söyleyecektir.

***

Günümüzdeki sevgi ve tepki tartışmasının odağında ise şike vakası yatmaktadır. Trabzonspor şike mağduru bir futbol kulübüdür. Hakkı idari yönden gasp edilmiş, hukuk kararlarına rağmen iade edilmemiştir. Hukuk kararları yok sayılmış, en baştan aşağı (Başbakan’dan TFF’ye) idare bir hakkın gaspına sessiz kalarak ve hukuku uygulamayarak onay vermiştir. Daha vahim olanı ise bu büyük günaha Türk siyaseti gönüllü olarak ortak olmuştur.

AK Parti’nin, ‘Bütün partiler katılırsa şike cezasını hafifletebiliriz’ çağrısına muhalefet partileri (HDP hariç) balıklama atlamıştır. Özellikle CHP kurmayları şikecileri açık açık savunmuş, şikeyi reddetmiş ve şikeci Aziz Yıldırım’ı cezaevinde defalarca ziyaret edebilmiştir. Yani velhasıl, Kürt siyaseti hariç Türk siyasetinin tamamı şikeyi ortaklaşa örtmüştür.

***

Şikenin örtülmesi, başlı başına bir ahlak meselesidir. Mesele bir oyun boyutundan çıkmış, bir kentin ve milyonlarca insanın sorunu biçimine dönüşmüştür. Zira şikeyi örtme nedeni şikeci kulübün ‘rey’ gücüdür. Şayet şikeyi Bursa veya Konya yapmış olsaydı ne siyaset sahip çıkardı ne de idare hukuku yok sayardı. Dolayısıyla Fenerbahçe’nin rey gücü karşısında Trabzon’un rey gücü dikkate alınmamış ve bir manevi hak gasp edilmiştir.

***

Gelelim testin en acı ve ağır boyutuna…

Şikeye şike diyen ve şikecileri kurtarmak için oluşturulan siyaset blokuna ret oyu veren bir tek HDP grubu vardır. TBMM’deki oylamada ret oyu verdikleri gibi hemen her platformda şikeyi dillendirmişlerdir. Demek ki Trabzonspor’un hakkını bir tek dolaylı da olsa HDP savunmuştur… Bu savunma olmasa bile bir hakkın gaspına ortak olmamışlardır. Güçlüye karşı adaleti savunmuşlardır. Yanlış anlaşılmasın.  Amacımız Trabzonspor üzerinden HDP’yi masum göstermek ve ona sempati besletmek değildir. Terör örgütüyle omuz omuza yürüyen bir siyaseti demokratik açıdan tasvip edemeyiz. Biz sadece bir tespit yapmak istiyoruz.

***

Trabzonspor’un hukukunu Meclis’te savunan ve şike kayırıcılarıyla birlikte hareket etmeyen HDP yıllar sonra Trabzon’da teşkilatlanmaya gitmiş ve adım atmıştır. Ne gariptir ki tabela asmasına izin verilmemiştir. İzin vermeyen ve protesto edenlere dikkat edelim. Trabzonspor fanatikleri... Evet, Trabzonspor’u en çok sevdiğini söyleyen; yaz-kış, yağmur-çamur demeden peşine giden taraftar grupları HDP’ye, yani Trabzonspor’un hukukunu savunan partiye tabela astırmamıştır. Demek ki Trabzonspor sevgisinden önde gelen başka şeyler de vardır. Demek ki Trabzonspor en önceliğimiz değildir.

***

Demek ki Trabzonspor sevgisinin her şeyin üzerinde olduğu iddiası karşılıksız ve anlamsızdır. Trabzonspor’un hakkının gasp edildiğini söyleyip ‘sandıkta ceza verelim’ diyenler gerçekte samimi davranmamaktadır. Trabzonspor sevgisi kimse için asla birinci planda değildir. Herkes Trabzonspor’dan önce kendi ideolojisini, partisini purtisini çıkarını sevmektedir. Sonra çıkıp ‘Trabzonspor sevgisi’ üzerinden nara beslemektedir.

Hz. İsa’nın o muhteşem çağrısıyla noktalamak istiyoruz.

“İlk taşı günahsız olanınız atsın.” Atsın bakalım Trabzonspor’u en çok kim veya kimler seviyor? Ya da ne kadar seviyor. Tabii taş atabilen varsa…