West sendromlu olarak dünyaya gelen ve babasının yanında yaşayan 14 yaşındaki kız çocuğu, bakımsızlık iddialarıyla kaldırıldığı hastanede yaşam mücadelesi veriyor.
Edinilen bilgiye göre, 2006 yılında boşanan ve İzmit’te babasının yanında kalan West sendromlu T.K. (14) isimli kız çocuğu, önceki gün hastaneye kaldırıldı. Çocuğunun hastanede olduğunu öğrenen ve İstanbul’da yaşayan anne B.Ç. ise gördüğü manzaraya inanamadı. T.K.’nın kemiklerinin bile sayılır hale geldiğini savunan anne B.Ç., baba hakkında suç duyurusunda bulunacağını açıkladı.


DAHA İYİ BAKAR DİYE BABAYA VERMİŞ
İddialara göre, 1999 yılında İstanbul’da dünyaya gelen T.K. isimli kız çocuğu 37 günlükken epileptik krizler geçirmeye başladı ve 8 aylık olana kadar da Çapa Tıp Fakültesi Hastanesi’nde tedavi gördü. E.K. ile 2006 yılında boşanan anne B.Ç., maddi durumu yüzünden çocuğa daha iyi bakar diyerek kızını babasına bıraktı. Anne B.Ç., İstanbul’daki işleri sebebiyle bir süre boyunca kızıyla görüşmedi. Geçtiğimiz gün baba telefonla arayarak kızlarını hastaneye kaldırdıklarını ve kendisinin gelmesi gerektiğini söyleyince anne B.Ç. apar topar Kocaeli’ye geldi. Hastaneye gelen anne B.Ç., kızını acil serviste görünce ne yapacağını şaşırdı. İddiaya göre, anne eski kocasından, “Birkaç gündür bir şey yemiyor. Dün de kusunca hastaneye getirdim” cevabını aldı.

"ACIKTIĞINI SÖYLEYEMİYOR"
"Tuğçe gayet hareketli, neşeli, ayağa kalkmaya çalışan, yemesine falan çok düşkün bir çocuktur" diyen anne B.Ç., "Dört dörtlük bir çocuktu. Bu hastalığın sebebi çocuğun aç kalması" diyerek şunları ifade etti:

"Acıktığı zaman ’ben yemek istiyorum’ diyemiyor. Çünkü konuşamıyor. Sadece sessiz ağlama gibi bir şeyler yapıyor. Görsellikte kemik erimesi gibi görünüyor ama alakası yok zaten öyle de çıkmıyor tanılarında. Kesinlikle suç duyurusunda bulunacağım. 2006’da çocuğumu babasına teslim ettim. Velayetini babasına verdiğimi ama geçici süre olarak. Ben maddi, manevi güce sahip olacağımda vekaletimi alacağıma dair konuşma yaptım. Evli olduğumuz süre içinde de sorumluluklarını bilen bir insan değildi. Yaklaşık yedi sene hiç bir şekilde evden çıkmadan çocuğuma baktım. Konuşmasını ya da dudak okumasını, bazı hareketleri yapmasını ben öğrettim. Geceleri ışıkları loş yapıp, farklı renkte yanan sönen lambalarla dikkatini çekmeye çalıştım. Dört dörtlük bir çocuktu. Bu hastalığın sebebi çocuğun aç kalması. Sağlıklı doğmuştu. Ailesinin ihmalleri dolayı çocuk bu hale geldi. Çocuğum Çapa Tıp Fakültesi’nde 42 günlükken 8 ay yattı. Bu sırada kullandığı ilaçların dozlarının fazla olmasında dolayı beyin kanaması geçiyor. Çocuğum yemek yemeği çok seviyor. Gayet iyi yiyor. Çocuğu ölüme terk ettiğini hiç bir şekilde inkar edemez. Bu duruma getirdikten sonra artık babasına bile güvenmiyorum. Çocuğumu bu hale getirenler hakkında da savcılığa suç duyurusunda bulunacağım."